Balen

Een wat minder positieve kop dan je gewend bent van me, maar hier en daar popje deze op dit weekend … typ ik snipverkouden vanuit mijn bed, waar ik normaal al 2 uur uit zou zijn gestapt. En dat ondanks het prachtige weer dat we deze dagen nog mogen hebben. Het zat eigenlijk vrijdag al dwars, maar meestal gaat het wel over na een goede nacht slaap. Zo niet deze nacht. Gelukkig was de wedstrijd van de jongste verzet … naar nóg eerder in de ochtend op de mooie velden van ONDO in ’s-Gravenzande. Het gras waar op gespeeld werd kon ik niet ruiken, maar het duel werd ruim gewonnen en dat stemde positief. Nog positiever was, dat het spel erg leuk was om te zien. Ze leren veel en ze leren snel.

Eenmaal terug bij de Villa een een broodje verder, mocht ik de A4 fluiten. We zijn aan het opstarten en ook de scheidsrechters werden soms wat laat aangewezen, maar voor nu staan ze er allemaal in en kijk dus even goed waar je staat. Als je niet kunt, is er nog de mogelijkheid om te ruilen. Als je niet zo goed durft, kun je nog om hulp vragen. Ik heb het weer als erg prettig ervaren. Onder een lekker zonnetje met prima temperatuur zag ik dit als mijn warmloopmomentje voor mijn eigen wedstrijd en zag ik tegelijkertijd een heel leuk team, dat een prima wedstrijd omzette in een overwinning! Nu nog op de foto voor aan de wall of fame in de Villa met Valto 9 en daarna weer op naar ONDO voor de mogelijke tweede overwinning.

Daar aangekomen was er klein baal-momentje. Een groot veld. Dat waren we even niet meer gewend. Die 30×30 is toch echt heel anders dan 20×20. Je kunt de ruimte dan nóg zo klein proberen te maken, maar als je de ruimte hebt dan gebruik je die ook, zo is de mensen ontworpen volgens mij. Als met al geen goede combi met de kleine longinhoud die ik had deze morgen. Nóg iets meer balen was dat de tegenstander de gemiddelde leeftijd op het veld drastisch omlaag haalde … dat werd aanpoten en dat lukte dus niet de gehele wedstrijd. Gelukkig hadden we onze topreserves op de bank zitten en kon ik zo de overwinning vanaf de bank gadeslaan. Een mooie.

In de Villa aangekomen, zag ik dat de A1 had gewonnen, het tweede gelijk had gespeeld (beetje balen) en het eerste had verloren (balen), maar vooral balen om te horen dat Lotte haar achillespees had gescheurd en er wel even uit is. Heel veel sterkte Lotte!

Volgende week maar een nieuwe ronde en nieuwe kansen. Hoewel soms lastig, niet te lang blijven balen!

Namens het bestuur,
Jan Jaap Elenbaas