Valto 1 en 2 spelen twee totaal verschillende wedstrijden in de Hoornbloem

Sponsor Martin Stolze B.V.

Hoewel er voor de selectie teams van Valto niets meer op het spel staat, hoop je als publiek dat er alles aan wordt gedaan om het seizoen op een mooie manier af te sluiten. Bij de tegenstander van vanavond lag dit anders, want zij waren nog niet zeker van behoudt in de 1^e klasse. Zowel DES 1 als 2 zouden zich een grote dienst bewijzen als er tenminste één punt aan de wedstrijd werd over gehouden. Valto 2 begon de wedstrijd met een nieuw gezicht binnen de lijnen. Vanuit de A1 begon Lisanne v.d. Berg op de plaats van Lisanne Onck, omdat laatst genoemde vandaag bij het vlaggenschip in de basis zou starten voor de geblesseerde Ellen. Beide ploegen schoten na het eerste fluitsignaal uit de startblokken. DES op jacht naar in ieder geval één puntje en Valto voldeed keurig haar sportieve plicht door alles uit de kast te halen om ook deze wedstrijd te winnen. De begin fase was voor de verdediging van beide ploegen, want pas na vijf minuten werd de eerste nul van het bord geschoten door DES. Het ijs leek gebroken en ook Frank wist nu voor Valto de korf te vinden. Na de vak wisseling zou Valto de eerste voorsprong pakken door een doelpunt van debutant Lisanne, maar het lukte hierna niet om ook gelijk het verschil te maken. Een aantal minuten later was de stand weer gelijk, maar brak er voor Valto een leuke reeks doelpunten aan. Met drie treffers van Frank en twee van Ron was het eerste gaatje geslagen. Dit verschil van vijf zou Valto vasthouden tot de rust. Met om en om scoren werd de ruststand 6-10 bereikt. Met deze comfortabele voorsprong kon er aan het tweede deel begonnen worden. Kwamen in het eerste deel de doelpunten nog voornamelijk van Frank en Ron, in het tweede deel ging ook Laurens zich met de scoren bemoeien. Frank maakte in de eerste aanval na de thee het verschil weer vijf, maar dat werd niet veel later gepareerd. In de volgende fase ging de Valto korf op slot en wist Valto de voorsprong uit te bouwen naar 7-15. De ene aanval nog mooier dan de ander werd afgerond met een doelpunt, waarbij ook Laurens en Pieter de korf wisten te vinden. De 8-16 was zo’n mooie van Ron die zijn tegenstander te kijken zette met zijn jump shot. Halverwege de tweede helft was het verschil al opgelopen naar 10-19 en was de wedstrijd wel gespeeld. Voor Teun het sein om de reserves speelminuten te gunnen. Topscoorder Frank werd gewisseld voor Ruben, waarmee de rebound in dit vak in ieder geval in goede handen bleef. Hij zou later ook tekenen voor de 22^e en 23^e Lierse treffers. Met nog een minuut of tien te gaan mochten ook de andere A1 dames Lisa en Romee het veld betreden. Ook Floris kwam als laatste wissel binnen de lijnen voor Laurens en mocht even mee genieten van dit moment. Met nog een minuut of vijf te spelen bij 12-23 was de wedstrijd allang gespeeld. Er werd in de laatste minuten nog door beide ploegen om en om gescoord, waarmee de wedstrijd uiteindelijk bij 13-25 werd afgefloten. Voor DES 2 was er achteraf ook een klein feestje te vieren, want de concurrent Albatros 2 had ook geen punten weten te pakken.

Hierna kon het publiek zich gaan opmaken voor het sluitstuk van dit zaalseizoen voor het vlaggenschip. Vorige week was ik er een weekje tussen uit en was er van uit gegaan dat ik op mijn vakantieadres een bericht zou krijgen van het goede resultaat van de wedstrijd tegen RODA. Na het getoonde niveau in de bekerwedstrijd ga je er vanuit de deze lijn doorgetrokken wordt in de competitie. Helaas lijkt er toch een after cup match syndroom te bestaan. Het bericht wat ik uiteindelijk via de App kreeg bestond uit maar een emotion en sprak boekdelen. De uitwedstrijd tegen RODA was na de bekerwedstrijd tegen WION die we met 40-20 wonnen. In Krommenie was het vlaggenschip echter geen schim van wat het op de dinsdagavond had laten zien. RODA had ook nu het geluk Valto te treffen na een prima dinsdagavond wedstrijd, waar het op zaterdagavond wederom haar niveau niet wist te halen. Dan moest er vanavond dus maar een mooi eind aan het zaalseizoen gemaakt worden, zodat we in een winners roes weer aan de veldcompetitie verder kunnen. DES was er op gebrand om minimaal één punt aan deze wedstrijd over te houden. De Hoornbloem lijkt het hele seizoen al een moeilijk te nemen vesting gebleken, want alleen Achilles en Merwede wisten hier de volle buit mee naar huis te nemen. Valto, wat toch aan het zaalseizoen begon met de bedoeling zich in de kampioensstrijd te mengen, zou dus scherp aan de wedstrijd moeten beginnen en in de beginfase het verschil gelijk op het bord moeten schieten. De thuisploeg ging echter goed van start. Hoewel Valto via Rob wel de eerste voorsprong nam, stonden de Lierenaars na tien minuten toch op een 4-1 achterstand. Er werd vooral verdedigend te veel ruimte gegeven aan de verkeerde mensen. Pas na een kwartier wist Rob voor Valto de achterstand te halveren. Na wederom een Delfts doelpunt werd Bart met een overtreding van scoren afgehouden en mocht Thom met een strafworp het verschil weer terug brengen tot twee. Tot 7-5 scoorden de ploegen om en om, maar toen zette de thuisploeg toch een sprintje naar de 10-5 ruststand.

Er viel genoeg te bespreken in de kleedkamer voor Marco, want vijf doelpunten in dertig minuten is niet wat we gewend zijn van Valto. Er zou in het tweede deel uit een heel ander vaatje getapt moeten worden, wilde er nog aanspraak gemaakt worden op één of twee punten. In de rust was intussen ook bekend geworden dat RWA ,de concurrent van DES, had verloren, waardoor winst niet meer noodzakelijk was voor de thuisploeg. Zij wilde hun publiek echter trakteren op een mooie overwinning in de laatste thuiswedstrijd en bleven dus gaan voor de volle buit. Het eerste doelpunt na rust was dan ook weer voor de thuisploeg. Het meegereisde Valto publiek moest geduld hebben tot de vijfde minuut toen Judith, na 15 doelpuntloze minuten, de korf weer eens wist te vinden. Na de 12-6 wist Valto met drie doelpunten op rij de achterstand te halveren naar 12-9, maar helaas wist de thuisploeg weer uit te lopen door een makkelijk gegeven strafworp en een afstand schot. Bart moest het veld ruimen voor Frank die met Thom in de reboundrol het verschil moest gaan maken. Hij deed in de eerste aanval wat er van hem verwacht werd en maakte de 14-10. Er gloorde dus nog wat licht aan de horizon voor het Valto publiek en zij gingen er voor het laatste kwartier nog maar eens goed voor zitten. Rob maakte met zijn vierde treffer van vanavond het verschil weer drie. Helaas werd voor de zoveelste keer een aanvallende fout van DES door de leidsman gezien als een verdedigende fout, waardoor uit de strafworp het verschil weer terug op vier was. DES was intussen ook begonnen met het uitspelen van de wedstrijd met lang opgezette aanvallen en de nodige schoten ver over de korf. Dit alles met de goedkeuring van de leidsman, waardoor Valto verdedigend na het zoveelste uitgestelde schot te veel ruimte liet en men op twee benen makkelijk mocht aanleggen. Dit resulteerde er in dat DES weer uitliep naar 17-12 met nog acht minuten op de klok. Nog geen vuiltje aan de lucht normaal gesproken, maar met het vanavond getoonde spel leek de wedstrijd wel gespeeld. Laurens kwam in het veld voor Niels om naast Rob nog iets te proberen te forceren. Dit betaalde zich direct uit door de 17-13 die hij maakte. Even later mocht Thom het verschil verkleinen naar drie vanaf de strafworpstip. Hij verzuimde echter dit buitenkansje af te maken en moesten we dus maar op zoek naar velddoelpunten. Met nog drie minuten op de klok nam Frank dan toch weer zijn team bij de hand en scoorde twee keer in evenveel minuten. Nu was het aan het eerste aanvalsvak om het af te maken en te proberen de stand gelijk te trekken. Laurens zorgde, toen de bal na weer een ellelange aanval weer in de aanval kwam, voor de aansluiting, maar toen liep de laatste minuut al. DES hield de bal in de aanval tot de matig leidende scheidsrechter voor het laatst floot. Wederom een onnodige nederlaag voor ons vlaggenschip, wat eigenlijk na de monster overwinning op Merwede op 23 februari, de bekerwedstrijden daar gelaten, alleen tegen Achilles nog op hun niveau geacteerd. Werd er aan het zaalseizoen begonnen met als doel voor het kampioenschap mee te strijden, dan is de behaalde gedeelde vijfde plaats toch wel een wat teleurstellend einde. Het vlaggenschip begon het nieuwe jaar met drie winst partijen op rij en leek weer mee te gaan doen voor de hoofdprijs. Toen er echter onnodig werd verloren van Excelsior zat dit er niet meer in en konden we ontspannen het seizoen gaan uitspelen omdat we ruim genoeg boven de “rode streep” stonden. Voor het vlaggenschip zal er voor het vervolg van het veldseizoen weer de nodige motivatie getankt moeten worden. We staan daar tenslotte met vier ploegen op de tweede plaats en de eerste tegenstander Tilburg 1 is dit zaalseizoen wel kampioen geworden in poule 1^E met Swift (M) en Vriendenschaar (H) als concurrenten. Dat wordt dus gelijk een kraker in Tilburg op 26 maart. Tijdens het trainingsweekend en de oefenwedstrijden zullen de neuzen dus weer allemaal dezelfde kant op moeten om op het veld in de top mee te blijven draaien.

Arno van Leeuwen