Terugblikken op wisselvallig zaalseizoen VALTO 1

Terwijl de senioren en junioren zich vermaken in de buurt van Ermelo, zitten de trouwe supporters thuis op de bank te verzinnen wat te doen. Een moment om eens terug te blikken op het zaalseizoen, wat voor het vlaggenschip toch niet helemaal geworden is wat we voor ogen hadden. Na een paar prima oefenwedstrijden werd er goed aan de competitie begonnen met gelijk een ruime winst op RWA.

Er liep dit zaalseizoen echter een rode draad door de competitie. Er moest ook zes maal door de week een avondwedstrijd gespeeld worden voor de Zuid Holland korfbalbeker. Een leuke uitdagende competitie waarin ploegen van de vierde klasse tot de korfballeague mee doen, dus een mooie uitdaging voor iedereen. Helaas gaat dit toch ten koste van de voorbereiding op de zaterdag wedstrijd, vooral als de bekerwedstrijd op de donderdag wordt gepland. Dit was tweemaal het geval tegen Vriendenschaar uit Hardinxveld en Weidevogels in Bleiswijk. In deze wedstrijden werden mooie resultaten behaald met veel doelpunten, maar de wedstrijden erna was het dan toch wat minder. Vooral de nederlaag die thuis werd geleden tegen Excelsior met slechts 12 VALTO treffers, stond in schril contrast met de 30 doelpunten van donderdagavond. Toch lukte het om de aansluiting te houden met de top van de competitie door de vele verrassende uitslagen die er elke week wel waren. Dit zorgde er ook voor dat het tot het laatste weekend spannend bleef wie er kampioen zou worden en wie volgend jaar een klasse lager zou gaan spelen. Het keurkorps van Marco speelde zelf echter ook te wisselvallig om de aansluiting met de top te houden. Daarnaast was het resultaat van de wissels die in een aantal wedstrijden door Marco werden gedaan ook niet altijd met het gehoopte resultaat. Tegenstanders waren soms wel blij met deze wissels wat later in de verslagen te lezen was.

Er waren dit zaalseizoen vier wedstrijden waarin het vlaggenschip boven zichzelf uitsteeg. Zo waren er toch een paar wedstrijden waarin geschiedenis werd geschreven. WION werd in de beker van het veld geveegd met maar liefst 40-20 als eindstand. In het nieuwe jaar werd Merwede naar de slachtbank gevoerd door ons vlaggenschip met een vette 22-35 overwinning. Toen een paar dagen later ook hoofdklasser KCC/So natural aan de zegekar werd gebonden was het alleen nog wachten op misstappen van de koplopers in de competitie. Helaas morsten we zelf ook weer een punt tegen rode lantaarndrager Futura, maar tegen Achilles stonden we er weer helemaal. Ook zij werden op een nederlaag getrakteerd. Helaas was het verschil met de kop toen, met nog drie wedstrijden te gaan, al te groot om nog serieus mee te doen voor het kampioenschap. Dit leek zijn weerslag te hebben op de motivatie van de spelers, want de scherpte was er in de laatste wedstrijden alleen nog in de bekerfinale tegen CKV Nieuwerkerk. Daar stond iedereen weer op scherp en werd tot de laatste minuut gevochten voor de overwinning. Helaas wist Nieuwerkerk in een gelijk opgaande wedstrijd in de slotfase een beslissende voorsprong te pakken, waarmee zij met de beker de zaal in Ridderkerk verlieten. In de competitie werden in de laatste drie wedstrijden geen punten meer gepakt en zakte VALTO af van een mooie derde naar een gedeelde vijfde plaats met slechts 13 punten. Voor een ploeg die met de ambitie voor het kampioenschap te willen strijden, moet dit een teleurstellend resultaat zijn.

Vanaf nu zijn alle pijlen weer gericht op het veldseizoen. Vorige week was ik iets te enthousiast met de datum voor de eerste competitiewedstrijd, want die is niet op de 26^e maar een week later op 2 april. Eerste zijn er nog oefenwedstrijden tegen Sporting Trigon op de 26^e in De Lier en Phoenix op de 29^e in Zoetermeer. Daarna barst het dan echt los. Al is het wel te hopen dat we deze keer minder gehavend uit de eerste wedstrijd tegen Tilburg komen, want in september waren na de seizoen opener Niels K en Rob gelijk een paar weken uitgeschakeld door blessures. Op het, tot de draad versleten “kunstgras” van Victum werd daardoor een onnodige nederlaag geleden, maar wist een sterk verjongd VALTO 1 in De Lier wel van DES te winnen. Dit jonge team was een week later echter niet opgewassen tegen Vitesse, waar Rob in de tweede helft al weer voorzichtig inviel maar de achterstand niet meer kon omkeren in winst. Ook de poule van de veldcompetitie blijkt erg dicht bij elkaar te liggen. Dit blijkt wel uit het feit dat er vier ploegen op een gedeelde 2^e plaats staan bij het begin van het vervolg van deze competitie. Laten we er met zijn allen dus voor zorgen dat het keurkorps alle steun krijgt die het verdient, zodat er misschien in mei wel een feestje te vieren valt. Het zal zeker niet makkelijk worden, maar we hebben de kwaliteiten zeker in huis om dat stapje omhoog te maken. Eerst dus maar ongeschonden door de eerste wedstrijd zien te komen en dan met een fitte selectie door denderen naar het einde. Het worden vast weer enerverende wedstrijden waar hopelijk ook vaak een gezellig voorjaarszonnetje bij schijnt.

We zien elkaar weer langst de lijn, Arno van Leeuwen.