Ode aan de scheidsrechter

Jij staat er weer, alleen of met z’n twee,
vroeg, laat, zon, regen, windje mee en windje tegen.

Groen of ervaren, hopend op een sportieve strijd,
waarin je enkel hoeft te zeggen: ik fluit af, het is tijd.

Soms moet je toch ingrijpen,
als er iets gebeurt dat niet mag.

Je doet dat met de volle overtuiging,
volgens de regels die je kent en op basis van wat je zag.

Een ieder die een andere mening is toegedaan,
had ook daar in het veld kunnen staan.

Jij staat daar wel, voor de spelers, voor de club,
Vandaar de presentjes in de week van de scheids.

Want als jij bedankt voor de wedstrijd,
is dat is geheel wederzijds.