Een weekend met twee gezichten

Villa Valto, zaterdag 08.00 uur. Voor mijn gevoel is het al hartje zomer. Dat belooft wat voor de spelers, scheidsrechters en coaches vandaag. Ik ben de eerste en open de kantine. De kleintjes vertrekken, ik zet de schermen aan en de tafeltjes op het terras. Het wordt een heerlijke dag.

Langzaam druppelen de mensen binnen. Het is één van die dagen waarbij het fijne gevoel van het hebben van een eigen accommodatie hoogtij viert. De bar, het terras, de velden, de zon. Ze werken er allemaal aan mee. Ik maak nog snel wat NK posters klaar, Marleen legt de lijst er bij voor wie ze meenemen. Nu hopen dat ze overal komen te hangen en dat iedereen weet dat er een NK in De Lier is.

Vervolgens met de D1 naar Delft, de F4 achterna. Waar de kleintjes van DES hebben gewonnen, wint de D1 van Excelsior. Ik ben dan al weer onderweg naar mijn eigen wedstrijd tegen KOAG. De thuiswedstrijd gelijk gespeeld op een doordeweekse avond, de uitwedstrijd deze middag in de verzengende hitte van Krimpen aan den IJssel. Kort spelverloop: 1-9 bij rust, 6-11 overwinning. In de tweede helft dus behoorlijk wat gas teruggenomen. Maar toch nog kampioenskansen voor Valto 9, over twee weken. Samen met Valto D1. Het zou wat zijn, in het eerste seizoen bij rentree, op dezelfde dag kampioen worden. Ik kijk er naar uit!

Over kampioenen gesproken, er zijn al behoorlijk wat teams kampioen geworden afgelopen zaterdag. Niet iedereen heeft het nog gevierd, want nog niet iedereen was compleet of speelde thuis. Over twee weken dus een vervolg en meer! Er staan behoorlijk wat teams op kampioenskoers. Aanmoediging nodig dus, zodat we ze over de streep trekken. Aanmoediging was er afgelopen zaterdag al wel, bij Valto 2. Na een sterke eerste seizoenshelft op het veld, verliep de zaal nét even anders. Maar hoe teleurstellend de degradatie daar was, als het aan het tweede lag, zouden ze op het veld gewoon promoveren. En zo geschiedde. Een mooie prestatie en een bijzonder trotse voorzitter. Twee keer promoveren in twee jaar is mooi. Heel mooi. Ik hoop dat we die groei, met hier en daar vast nog wel eens een tegenslag, door kunnen zetten. En ander team dat de aandacht verdient is de B1. Wat in de zaal niet lukte, lukte op het veld wel. Met enige overmacht werd afgelopen zaterdag het kampioenschap behaald zonder puntverlies. Nu de laatste wedstrijd nog en dan op naar het eindtoernooi in Tilburg op 22 juni. Heel veel succes daar!

Het toetje van de dag moest nog komen. Winst voor Valto 1 en een grote stap naar behoud in de overgangsklasse. Het leek te gebeuren, maar het ijs werd te vroeg opgediend. Halverwege stond het nog 13-11 in ons voordeel, echter in de tweede helft hadden we te weinig antwoord op de scherpschutters van de tegenstander. Het ijs was gesmolten voordat we er erg in hadden en dus ging de slagroom, samen met de kers weer terug in de koelkast. Die bewaren we tot over twee weken. Wederom speelt tegenstander Nieuwerkerk een hoofdrol. Alleen waar we ons vorig jaar daar veilig konden spelen, strijden we daar nu voor een beslissingswedstrijd. Wanneer die is, hangt af van de tegenstander uit poule C. De beslissingswedstrijd wordt gespeeld op donderdag 20 of zaterdag 29 juni. Laten we er dus de 15e met zoveel mogelijk mensen bij zijn en Valto 1 de support geven die het verdient!

De loterij die volgde zorgde voor enige afleiding. Even de gedachten opzij, even concentreren op de lotnummers. Helaas voor ons geen prijs, ik zag er wel een paar mooie tussen zitten, maar goed, volgend jaar beter zullen we maar zeggen. Wel een aantal andere blije gezichten en dat doet me dan toch weer goed. Vooral de jeugdfiets voor Bart :-) De dagschotel was overigens super goed gelukt al zeg ik het zelf. De keukenhelden deden het gewoon, al was het met maar één kassa. De kip was heerlijk, de garnituur ook. Na een dag vol wedstrijden, zon en eten huiswaarts. Een gezellig terras achterlatend. De dag er op toch nog korfbal op het programma. Samen met Marleen het NK veldkorfbal promoten bij WOS Radio. Erg leuk en tevreden, dank aan onze mediavrienden dat we in de uitzending mochten zijn.

Tot zover de titel die ik zaterdagavond al in gedachten had. Niet wetende dat de balans ver zou overslaan naar de mindere kant. Want sport is leuk, korfbal onze passie, maar het leven is dat wat alles mogelijk maakt. En dan komt zondagmorgen ineens het bericht door dat Janine van den Nouweland afgelopen vrijdagmiddag is overleden. Zij was al langere tijd ziek en is slechts 54 jaar geworden. Ze was een trouwe wandelaar in de wandelclub die wekelijks vanuit Valto vertrekt. Ook is ze de moeder van Michiel, Luuk, Tessa en Coen, allemaal korfballers, waarvan Michiel en Luuk tot vorig jaar nog lid van Valto. We wensen de familie en vrienden heel veel sterkte bij de verwerking van dit verlies.

Namens het bestuur,
Jan Jaap Elenbaas

Foto: Arie Dijkstra