Selecties VALTO en SDO/Fiable delen de punten

Na de afsluiting van een bijzonder zaalseizoen, waarin VALTO 2 helaas niet kon handhaven in de reserve overgangsklasse, stond direct de eerste wedstrijd in de veldcompetitie al weer op het programma. Voor beide ploegen gold dat zij tot vorige week nog in de zaal actief waren om te strijden om het kampioenschap of voor lijfsbehoud. Wat VALTO 1 niet lukte is voor de gastheren van vandaag wel gelukt. SDO/Fiable wist in een tweestrijd met OVVO 1 uit Maarssen het kampioenschap en de daarbij horende promotie naar de hoofdklasse te behalen. Na slechts één week moest er dus omgeschakeld worden van de gezellige zaal zonder weersinvloeden naar een winderig veld, waar de wind ook direct goed van zich liet spreken.

VALTO 2 was al halverwege voor ik arriveerde en had in de eerste dertig minuten hun tegenstander al op een 6-10 achterstand gezet.

Bij het vervolg van de wedstrijd zag ik wel een voor mij vreemde opstelling binnen de lijnen. Met de nodige blessures binnen de groep waren er wat gaten in de opstelling gevallen. Mark en Myrthe waren al geblesseerd uit de zaal gekomen, maar daar waren Martijn en Mandy nu nog bij gekomen. Dit maakte dat Romy en Koert uit de A1 en Esmee uit V3 de leeggevallen plaatsen opvulden. De start van de tweede helft was weer voor VALTO. Hoewel het wel weer even zoeken was om op het winderige sportpark de juiste plek achter de korf te vinden om af te drukken, lukte het Vera E om na enkele minuten vanaf de strafworpstip de bal door de korf te laten waaien. Onze marge van vier à vijf punten zou echter blijven, omdat de thuisploeg steeds met ons mee scoorden. Tot een tussenstand van 8-13 bleef dit verschil dankzij de doelpunten van Laura en Pieter, maar hierna zou de thuisploeg toch driemaal achter elkaar weten te scoren. Hierdoor werd het toch nog even spannend met nog slechts vijf minuten op de klok. Zaak om orde op zaken te stellen moeten Pieter en Thijs gedacht hebben. Zij zorgden weer voor wat lucht door drie minuten voor tijd een 11-15 stand op het scorebord te zetten. De thuisploeg wist, terwijl de laatste minuten wegtikten, de korf niet meer te vinden voor het eindsignaal. VALTO bleef gedreven zoeken naar kansen en proberen om nog een balletje door de korf te laten waaien. Na veel verwoede pogingen lukte het Koert uiteindelijk om er nog eentje aan het totaal toe te voegen. De wedstrijd eindigde zo bij 11-16 en blijft VALTO 2 voorlopig nog koploper in de reserve overgangsklasse op het veld. Een overwinning die zij als team met elkaar en voor elkaar tot stand hebben gebracht. Een mooie manier om de domper van vorige week te doen vergeten.

Hierna de beide vlaggenschepen van de clubs. Beiden met een verschillend afgesloten zaalseizoen. SDO/Fiable wat zich tot kampioen wist te kronen en VALTO wat in het zicht van de haven de promotie aan De Meervogels moest gunnen. Voor mezelf ben ik daar wel blij mee, want dan had ik als razende reporter wel door heel Nederland mogen crossen om verslaglegging te kunnen doen. Eerlijk gezegd vind ik Zeeland al ver genoeg, dus kan ik er wel mee leven dat we niet naar Friesland en Drenthe hoeven voor een potje korfbal. De wedstrijd van vandaag ging om de tweede plaats in de competitie, die we bij aanvang nog deelden met de gastheren. De winnaar van vandaag zou dus in het spoor blijven bij HKC 1, wat nog in de zaal actief is voor een plekje in de Korfbal League. Zij zullen deze veldcompetitiewedstrijd dus later in moeten halen in hun toch al drukke programma.

Terug lezend zag ik dat er in september een gelijk opgaande wedstrijd te zien was op sportpark De Zwet, waar beide ploegen niet voor elkaar onder deden. Ook een moeizame wedstrijd, maar waar VALTO in de slotfase de overwinning over de streep wist te trekken. Ook vandaag weer een lastige wedstrijd, waar VALTO 1 niet goed omging met de omstandigheden. De eerste helft mocht er voor de wind voor de korf worden aangevallen, maar er werd te snel naar het schot gezocht en waren we dan ook na één schot de bal weer kwijt. De thuisploeg wist al na enkele minuten de korf te vinden en de eerste voorsprong te pakken. Toen de wedstrijd al zeven minuten oud was ging bij VALTO de bal door de korf die Frank met de wind had meegegeven. Met een gepassioneerde coach langs de lijn, die bijna als een regisseur de spelers op hun plaats zette, wist SDO weer een voorsprong te nemen, door een 3-1 tussenstand op het bord te zetten. Tien minuten na de treffer van Frank was daar de tweede treffer voor VALTO. Dit keer was het Mees die de wind mee had. Waar VALTO in mijn ogen te gehaast hun aanvallen afwerkten, was het als of er bij SDO stroop in de aanvallen zat. Er werd langdurig naar de juiste posities gezocht en meerdere malen weer opnieuw opgelost om maar naar die ene kans te zoeken. Dit wierp dan uiteindelijk ook wel de vruchten af, want zij wisten op die manier wel drie maal de korf te vinden in het laatste kwart. Leuk om naar te kijken is het echter niet. VALTO wist in de slotfase nog een derde doelpunt te scoren, wat de ruststand op 6-3 zette. Bart die door ziekte in de afgelopen week op de bank begonnen was, had zijn duim al weer vast geplakt en ging in de rust alvast warmlopen. De verwachting was dat hij niet lang meer op de bank zou zitten. Interim coach Maarten, bij afwezigheid van Mark, had wel even wat te vertellen in de kleedkamer lijkt mij. VALTO 1 had veel moeite met de omstandigheden en wist maar geen goede aanvallen neer te zetten. Maar goed dat er verdedigend nog wel hard gewerkt werd, waardoor ook SDO maar moeilijk tot scoren kwam. Het was nu zaak om het over een andere boeg te gooien en proberen te redden wat er nog te redden viel.

De thuisploeg zou in het tweede deel de aanvallen nog trager gaan opzetten als dat zij al deden, maar zolang de arbitrage niet naar de klok kijkt, waarom ook niet. Het eerste schot van VALTO na de thee werd weer op het verkeerde moment genomen en kon SDO al binnen enkele seconden hun eerste aanval gaan spelen in de tweede helft. Het duurde even, maar na lang rondspelen, opnieuw oplossen en nog eens opnieuw eruit en oplossen wisten zijn wel weer de korf te vinden. Ook de tweede treffer in het tweede bedrijf was voor de thuisploeg, maar na zeven minuten spelen wist ook VALTO weer doel te treffen. Dit was ook het moment dat Bart binnen de lijnen kwam op de plaats van Thom. De organisatie in de aanvallen moest nog even vorm krijgen, waardoor dit nog niet direct zijn vruchten afwierp. De verdediging moest weer een tegentreffer incasseren, waarna Mees voor ons de korf wist te vinden. Met een 9-5 tussenstand en nog bijna negentien minuten op de klok werd het tijd dat VALTO het op zou pakken. Laura kwam in het veld voor Sheila om het lengte verschil bij de dames op te heffen. Hierdoor kon VALTO de aanvallen anders gaan organiseren en wisten Bart en Laurens onze achterstand te halveren. Er waren nog bijna tien minuten te gaan en leek het weer mogelijk voor VALTO. Helaas weet de thuisploeg het spel dusdanig te vertragen dat de stroop die al bij hen in de pijp zat dreigde te stollen. De arbitrage stond erbij en keek ernaar en vond het allemaal prima als er schoten meters over de korf vlogen en er weer lang naar een schot werd gezocht. Na een aanval van vier minuten wisten zij die dan wel weer met een doelpunt af te sluiten, maar deed VALTO dit veel sneller. Binnen twintig seconden had Mees de achterstand weer terug op twee verschil bij 10-8. Nadat SDO via een vrije bal de marge weer hersteld had, waren het Bart en Mees die de wedstrijd weer open gooide door bij 11-10 aan te sluiten. Met nog vijf minuten te gaan nog van alles weer mogelijk zou je denken, maar dan moet je niet tegen SDO spelen. Als je denkt dat het niet trager kon, bleek het toch nog mogelijk. Nu werd het ook de arbitrage te gortig en grepen zij eindelijk in. Onze kans op de gelijkmaker ging de mist in, doordat Maaike bij haar doorloop een flinke duw in de rug kreeg. De strafworp die je dan verwacht werd niet gegeven en mocht SDO weer gaan aanvallen. Een duwtje in de rug bij de aangeef is blijkbaar een zwaardere overtreding, want daarvoor ging de bal wel op de stip. Dit cadeautje werd door SDO wel uitgepakt, wat bij deze wind overigens ook best knap is. Na nog een tegentreffer was het dan toch Maaike die er voor zorgden dat we nog boven de tien treffers uit kwamen vandaag.

Een wedstrijd om snel te vergeten als toeschouwer, maar waar ik hoop dat de spelers hier wel lering uit halen. Komende twee weken geen wedstrijden en kunnen we even rustig van de blessures herstellen, zodat we 14 mei weer van fitte teams kunnen genieten met sprankelend aanval spel en overwinningen vieren. Tegenstanders zijn dan KCC/CK kozijnen 3 en KV Vriendenschaar 1. VALTO 2 heeft nog een appeltje te schillen met KCC, want zij zijn de enige tegenstander waar VALTO 2 tot nu toe van heeft verloren. VALTO 1 was in september scherp in Beneden Hardinxveld en wist daar het openingsfeest van de nieuwe kunstgrasvelden aardig te verstoren door de thuisploeg met 10-19 te verslaan. Ik verwacht dan ook twee wedstrijden met vier teams met een missie. Support is dus weer hard nodig op 14 mei op sportpark De Zwet. Ga intussen even doen waar je zelf zin in hebt en dan zien we elkaar weer op de 14^e bij de wedstrijden van de VALTO selectie.

Arno van Leeuwen.