Terugblik op een historisch zaalseizoen

Een historisch zaalseizoen is ten einde gekomen. Alle korfbalpalen zijn weer verhuisd naar het veld en de eerste  buiten trainingen zijn alweer geweest. Een aantal vrijwilligers heeft ervoor gezorgd dat het veld en de kantine weer klaar zijn voor het vervolg van de veldcompetitie. De selectie geniet nog van een weekend rust na veertien wedstrijden presteren, wat bekroond werd met promotie naar de Hoofdklasse. Toen vorig seizoen de zaalindelingen bekend werden gemaakt was er bij mij al de verwachting dat we zomaar eens mee zouden kunnen gaan doen voor de bovenste plaatsen. Grote onbekende in de poule was Die Haghe, wat met een heel jong team flink aan de weg timmert. Gecoacht door grote namen uit het verleden en met de kinderen van deze mensen in het team hoopten zij een gooi te kunnen doen naar het kampioenschap.

In het corona seizoen met zijn bijzondere competitie en het feit dat er met de komst van de Korfbal league 2 extra ploegen promoveerden, was Die Haghe in de overgangsklasse terecht gekomen. Valto had in dat bijzondere seizoen net niet de promotie kunnen maken naar de hoofdklasse door in de tweede beslissingswedstrijd te verliezen van De Meervogels. Ook dit werkte mee met de verwachting dat we dit seizoen wel een kans op de hoofdprijs zouden hebben. Tijdens de voorbereidende wedstrijden tijdens de Haagse korfbaldagen kreeg ons vlaggenschip voor het eerst een nederlaag te incasseren tegen KVS/Groeneveld keukens 1. In de veldcompetitie had Valto één puntje laten liggen tegen GKV/Enomics 1, maar verder louter overwinningen gekend. Ik was dan ook benieuwd hoe het in de zaal zou gaan verlopen.

De eerste wedstrijd in Den Haag tegen HKV/Ons Eibernest gaf Valto direct een visitekaartje af. Er werd met ruime cijfers gewonnen, maar één zwaluw brengt nog geen zomer. Deze ploeg was zeker niet een van de sterkste tegenstanders, dus was het nog even afwachten wat de andere ploegen in petto hadden. Ook van ONDO (M) en Fortis was wel bekend dat deze niet de tegenstanders zouden zijn die het Valto moeilijk zouden maken. De thuiswedstrijden werden ook tegen deze ploegen met overmacht door ons gewonnen. Een tegenstander waar Valto het in het verleden lastig mee had komt uit Hardinxveld-Giessendam. Op bezoek bij KV Vriendenschaar blijven altijd  bijzondere wedstrijden. Ook deze keer ging de tegenstander, onder aanmoediging van het thuispubliek, er weer vol energie in. Dit resulteerde er in dat Valto geen makkelijke avond had, maar de hele wedstrijd wel op voorsprong stond. Twee keer wist de thuisploeg het gaatje bijna te dichten, maar dan herstelde Valto het verschil weer en werden de punten ook hier vandaan mee naar De Lier genomen.

Hierna was er een winterstop van maar liefst drie weekenden en moest geprobeerd worden om het wedstrijd ritme vast te houden. Tussendoor dus nog maar een oefenwedstrijd gepland tegen Sporting Delta, wat in het verleden wel vaker als sparringpartner had gefungeerd. Valto weet deze wedstrijden altijd wel goed partij te geven aan Sporting, maar heeft volgens mij nog nooit weten te winnen. Deze keer leek het ook weer die kant op te gaan en stond Valto lang op een kleine achterstand. In het laatste kwart wist Valto echter langszij te komen en een kleine voorsprong te nemen. Deze voorsprong werd niet meer uit handen gegeven. In het vervolg van de zaalcompetitie kwam Tilburg 1 op bezoek. Zij hadden twee van de vier voorgaande wedstrijden weten te winnen en waren met grootse plannen naar De Lier gekomen. Zij zouden Valto wel even pootje lichten, maar ook zij moesten buigen voor de dadendrang van ons vlaggenschip. Na deze vijfde speelronde was er naast Valto nog een ploeg ongeslagen gebleven. Die Haghe wist met de jonge ploeg tot nu toe ook steeds aan de goede kant van de score te blijven, zij het soms nipt. Valto stond op gemiddeld 29 doelpunten per wedstrijd en werd door verschillende ploegen uit de poule al als gedoodverfde kampioen gezien.

Die Haghe had zelf het plan om dit seizoen gelijk door te stappen naar de hoofdklasse en had, mede doordat ook V2 en de A1 tegen Die Haghe speelden, een grote supporter schare meegenomen. In een bomvolle Vreeloohal steeg ons vlaggenschip boven zichzelf uit en wist in de eerste helft de wedstrijd al te beslissen. Met een ruststand van 20-11 was het een kwestie van de wedstrijd uitspelen en mee blijven scoren met de tegenstander. Aan het eind van de tweede helft was het verschil nog zeven en was Valto alleen koploper geworden in de poule. In de laatste heenwedstrijd werd afgereisd naar Rhoon om het op te nemen tegen RWA, wat nog maar drie punten had weten te vergaren en maar wat graag afstand wilde nemen van de onderste plaatsten. Hiervoor moest er dan wel gewonnen worden van ons vlaggenschip. Zij hadden niets te verliezen en dat was wel te zien aan de manier waarop zij de strijd aangingen. Bij rust hadden zij nog een kleine voorsprong, maar in de 2^e helft stelde ons vlaggenschip orde op zaken. Wel bleef het tot het eind van de wedstrijd spannend, want het lukte Valto niet om een gaatje te slaan. In de stand van de competitie was er dit speelweekend wel een gelukje voor Valto. ONDO (M) verraste vriend en vijand door Die Haghe in Den Haag op hun tweede nederlaag te trakteren. Valto kreeg dus zomaar twee punten cadeau van onze Zeeuwse vrienden, wat ons wat meer speling gaf in de rest van de wedstrijden.

De druk bleef er echter gewoon op staan, want nu er van alle tegenstanders gewonnen was werd de doelstelling vastgezet. De uitdaging was om als ongeslagen kampioen naar de hoofdklasse te promoveren. Dit was op zich geen onredelijke doelstelling zolang de spelers maar fit zouden blijven. Gelukkig zijn grote blessures Valto tot nu toe gespaard gebleven, want anders had het zomaar anders kunnen lopen. Bij de eerste drie returnwedstrijden zou Valto goede zaken doen. HKV en ONDO(M) werden weer verslagen, hoewel de Zeeuwen zich niet zo makkelijk gewonnen gaven als in onze thuiswedstrijd. Zij wisten ons lang het vuur aan de schenen te leggen, maar Valto maakte toch weer het verschil in het laatste kwart. De volgende ronde werd in twee fases gespeeld in verband met de voorjaarsvakantie. Die Haghe wist in Hardinxveld-Giessendam op het nippertje een gelijkspel uit het vuur te slepen tegen KV Vriendenschaar en liep dus weer een puntje meer achterstand op. Valto moest na twee vrije weekenden afreizen naar Vlissingen om het op te nemen tegen Fortis, wat in het verleden nog wel eens voor verrassingen heeft gezorgd in de “eigen” Baskenburg. Doordat er bijna geen andere wedstrijden waren in dit weekend waren er veel supporters meegereisd met onze selectie. Dit zorgde voor een goede sfeer op de tribune en dat deed het vlaggenschip goed. Ook in hun thuishal werd Fortis een lesje effectief korfballen gegeven en leek het kampioenschap op de terugweg al gevierd te worden. Dit was wel een weekje te vroeg, want hiervoor moest er nog minimaal één wedstrijd gewonnen worden.

Met nog drie wedstrijden op de rol dus drie kansen om dit te realiseren. De eerste kans was in Tilburg, maar die ploeg wilde nog wat rechtzetten na de verloren wedstrijd in De Lier. Dat Valto kampioen zou worden vonden zij niet meer dan terecht, maar dat feestje mocht eigenlijk niet in hun Westerbel gevierd worden. In een bloedstollende wedstrijd, waar KV Tilburg streed voor wat zij waard waren, wist Valto pas zeven minuten voor tijd voor het eerst op voorsprong te komen. Ondanks dat we de hele wedstrijd op een kleine achterstand stonden, had ik er alle vertrouwen in dat het goed zou komen. Zo geschiede ook deze keer weer. In de slotfase wist Thom de winnende treffer binnen te schieten, waarna de thuisploeg geen raak schot meer gelost kreeg. Het kampioenschap was binnen, terwijl er nog twee wedstrijden op het programma stonden.

Om dit, met als kers op de taart, ook ongeslagen te doen moest nog wel twee wedstrijden de concentratie vast gehouden worden. In de wedstrijd tegen de nummer twee Die Haghe bleek dit nog wel aanwezig. Het was ons eigenlijk de eer te na om na de ruime overwinning in De Lier nu tegen de eerste nederlaag aan te lopen. Na een stroef begin kwam ons vlaggenschip op voorsprong en deze werd eigenlijk de hele wedstrijd wel vastgehouden. In het laatste kwart stokte echter de scores bij ons en wist de thuisploeg op gelijke hoogte te komen. Valto trok uiteindelijk toch aan het langste eind en wist in de slotminuut de winnende te scoren. Bij de laatste wedstrijd in De Lier was ik er niet bij. RWA kwam op bezoek en bleek een ploeg met een missie. Zij hadden een overwinning nodig om zeker te zijn van lijfsbehoud in de overgangsklasse. Zij stonden op gelijke hoogte met ONDO (M), maar hadden een beter doelsaldo. ONDO had eerder gewonnen van Die Haghe, dus leek winst voor hen ook in deze laatste wedstrijd weer mogelijk.

Valto speelde, naar wat ik in de wandelgangen vernomen heb, de slechtste wedstrijd van het hele seizoen. Inspiratieloos liepen zij de hele wedstrijd achter de feiten aan en tot overmaat van ramp viel Thom na een kwartier ook nog geblesseerd uit. Na een lijdensweg van 50 minuten liep RWA met een dik verdiende overwinning van het veld. Met veel inzet en vooral de wil om te winnen wisten zij ons vlaggenschip, wat het eigenlijk allemaal liet gebeuren, de eerste nederlaag in competitie verband te bezorgen. Een klein smetje op een verder vlekkeloos zaalseizoen, maar wel te verwachten na zo’n lange periode van presteren van de spelers.

Volgend seizoen zullen we wellicht verder het land in trekken. In de hoofdklasse spelen slechts 16 ploegen die over het hele land verspreid zitten. Er zijn er wel een aantal in de regio, zoals: Deetos, GKV/Enomics, Sporting Delta, KVS/Groeneveld keukens en De Meervogels. Zou leuk zijn voor ons als er een aantal van deze ploegen bij zitten, maar er zal zeker gemixt worden met de rest van Nederland. Over een paar weken weten we het als alle finales en play downs gespeeld zijn. Nu gaan we eerst genieten van een paar vrije weekenden en dan gaan we naar de volgende finale toewerken. Ook op het veld heeft ons vlaggenschip nog de beste kaarten in handen voor het kampioenschap en leidt met vier punten op de nummer 2 ckv Excelsior 1 uit Delft. De eerste wedstrijd is op 22 april tegen GKV/Enomics 1 in Gorinchem. Zij hebben het in de heenwedstrijd het best gedaan van alle tegenstanders door ons op een gelijkspel te houden. Direct dus een kraker tegen de nummer drie uit de competitie, waar Valto zijn vorm uit de zaal weer zal moeten oppakken.

Eerst gaan we nog wat van de rust genieten en op donderdagavond 13 april een oefenwedstrijdje spelen tegen Fiks, wat al in de hoofdklasse speelt. Een mooi ijkmoment dus voor ons vlaggenschip om te kijken waar we staan. Daarna moeten we klaar zijn voor de rest van de competitie die met de nodige vrije weekenden eindigt op zaterdag 17 juni.

Graag tot ziens langs de velden, Arno van Leeuwen.