Terugblik op seizoen 15-16 VALTO 1&2

Sponsor: Martin Stolze B. V.

Nu de laatste competitiewedstrijden al even achter de rug zijn, wil ik nog één keer terugblikken op het afgelopen seizoen. Voor Judith, Bart en mij het eerste seizoen bij een nieuwe club. Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik me voorgenomen had om me, na zes jaar teambegeleider bij ODO, niet meer zou laten verleiden tot verplichtingen rond de selectie. De overstap van Bart zou zijn ding worden en ik zou het op gepaste afstand aanschouwen. Bloed kruipt echter waar het niet gaan kan en toen vanuit de selectie de voorzichtige toenadering gedaan werd met de vraag of ik de verslaglegging van de verrichtingen van VALTO 1&2 op me wilde nemen, behoorde ik gelijk tot de trouwe aanhang van het keurkorps van VALTO. Voor een goed verslag moet je tenslotte wel ooggetuige zijn van het spektakel. Mede door het sprankelende spel wat door de spelers op de mat gelegd werd, was het zeker geen straf om half Nederland te doorkruisen om het thuisfront op de hoogte te houden van het wedstrijd verloop. Na de nodige oefenwedstrijden werd op 28 augustus de competitie begonnen met een thuiswedstrijd tegen KV Tilburg. Gelijk een pittige wedstrijd waar de nodige blessures aan over gehouden werden. In de volgende wedstrijden bleven een paar basisspelers dan ook aan de kant om te herstellen. Dit kon gelukkig goed opgevangen worden door de rest van de spelersgroep, hoewel de resultaten van VALTO 3 hier toch wel een beetje onder moesten lijden. Gelukkig hebben zij dit na de zaal weer helemaal recht kunnen trekken, door de ene na de andere overwinning te pakken. Bij de overgang naar de zaalcompetitie stond VALTO 1 met vier ploegen op een gedeelde 2^e plaats en deed het 2^e het als debutant in de 1^e klasse ook niet slecht door in de middenmoot te eindigen.

Het zaalseizoen begon zonder Judith, die met haar gips arm weinig ballen kon gooien. Bij het vlaggenschip moest Bart plaats maken voor Thom, die weer helemaal fit was na zijn knie operatie en de voorkeur had bij Marco. Of het door de mutaties binnen het team kwam zullen we nooit weten, maar het begin van het zaalseizoen was het vlaggenschip niet altijd even scherp. Hierdoor werd al snel een gaatje gelaten met de koppositie van de poule. We hielden wel de aansluiting, maar toch speelden we te wisselvallig. Waar we wel constant waren was in de wedstrijden om de Zuid Holland korfbal beker. In dit toernooi werden achtereenvolgens Vriendenschaar, Weidevogels, WION en KCC verslagen. In de finale troffen we CKC Nieuwerkerk, wat zijn huiswerk goed gedaan had. Gewaarschuwd door eerdere resultaten hadden zij de nodige videobeelden verzameld en hun tactiek daar op afgestemd. Ook deze wedstrijd bleef lang spannend, maar werd in de slotfase toch uit handen gegeven. Hoewel in de bekerwedstrijd tegen WION de meeste doelpunten werden gemaakt, is voor mij toch de mooiste wedstrijd tegen MERWEDE in Sliedrecht die we met 22-35 wisten te winnen. Rob was in deze wedstrijd niet te houden en wist maar liefst 16 x de korf te vinden. Toen we later ook de nummer 1 uit de poule Achilles wisten te verslaan leek het toch weer mogelijk om voor de hoofdprijs te gaan doen. Helaas volgden er weer een paar mindere wedstrijden tegen FUTURA en RODA, waarna het zaalseizoen na de verloren bekerfinale als een nachtkaars uit leek te gaan.

De focus ging weer op de veldcompetitie, waar nog alles mogelijk was. Met vier ploegen met maar één punt achter de koploper TELSTAR moest er wel vanaf de eerste wedstrijd gewonnen worden. Na een aantal prima oefenwedstrijden vertrokken de spelers vol goede moed op 2 april met de bus naar Tilburg. VALTO 2 nam gelijk het besluit om zich zo snel mogelijk naar de top van de poule te spelen. Na de nipte thuisoverwinning op Tilburg 2 was het deze keer een walk over van onze reserves. Er werd met dubbele cijfers gewonnen, wat voor het vlaggenschip een inspiratie bron had moeten zijn om hetzelfde te doen. Zij begonnen echter niet scherp aan de wedstrijd, waardoor ons vlaggenschip de hele wedstrijd achter de feiten aan liep. In de poule van VALTO 2 had de koploper PERNIX 2 intussen een gaatje geslagen en was het aan de rest om punten te vergaren in de onderlinge duels. Het bleef lang spannend wie zich veilig zou spelen, maar voor VALTO 2 was dit na de overwinning op PERNIX 2, intussen al kampioen, gerealiseerd. VALTO 1 deed intussen nog steeds mee voor de hoofdprijs, want na het gelijkspel tegen VICTUM en de winst op DES en Vitesse zou de wedstrijd tegen de koploper PERNIX 1 de sleutelwedstrijd worden. Onder tropische omstandigheden werd deze wedstrijd in het hol van de leeuw in Leiden gespeeld. Helaas was VALTO 1 net deze wedstrijd niet in goeden doen en moest Marco alles uit de kast trekken om zijn spelers scherp te krijgen. Het verschil was echter al gemaakt en de inhaalslag kwam te laat op gang bij de Lierenaars. Door de nipte 19-18 nederlaag was meteen de kans op het kampioenschap tot een theoretische kans verworden. In het meest gunstigste scenario zou er in een 3-kamp uitgemaakt moeten worden wie er kampioen zou worden. Zo ver is het nooit gekomen, want na de winst in Hoevelaken op bezoek bij TELSTAR wist PERNIX het kampioenschap binnen te hengelen door zelf van RAPID te winnen. De laatste competitieronde werd dus alleen voor de statistieken gespeeld. Met de afscheidnemende spelers op hun geliefde plaatsen werden de laatste wedstrijden tegen RAPID gespeeld. VALTO 2 maakte er weer een walk over van door RAPID 2 met 22-13 op te rollen. VALTO 1 kreeg het niet cadeau en moest diep gaan om deze laatste wedstrijd voor Ellen, Rob, Niels en Thom met een overwinning af te sluiten. In de slotfase van de wedstrijd werd de wedstrijd definitief naar Lierse kant getrokken en werd het seizoen met een 23-21 overwinning feestelijk afgesloten. Met zowel VALTO 1 als 2 op een keurige 2^e plaats in de veldcompetitie en een plaats in de middenmoot in de zaal kunnen we wel stellen dat het een geslaagd seizoen is geweest. Voor mij was het even wennen om na 16 jaar ODO tussen het VALTO publiek te staan, maar dit is in de loop van het seizoen helemaal goed gekomen. Intussen kan iedereen genieten van zijn/haar korfbalvrije periode en even tijd voor wat anders nemen. Heel lang duurt dit niet voor de selectie spelers, want zij mogen vanaf 4 augustus weer aan de bak om een plaatsje in het keurkorps te veroveren. Aan de nieuwe trainers Marien en Chris een moeilijke taak om een keuze te maken uit de enthousiaste spelersgroep die allemaal graag willen. Ik kijk er stiekem al weer naar uit.

Voor nu dus allemaal een fijne vakantie gewenst en we zien elkaar vast weer bij aanvang van het nieuwe seizoen.

Arno van Leeuwen.