Anders, maar toch ook niet

Een kampioenschap is nooit hetzelfde. Of toch wel? Afgelopen zaterdag was het voor de tweede keer in de geschiedenis dat de overgangsklasse bereikt kon worden, maar voor het eerst in de zaal. Was er twee jaar geleden een allesbeslissende wedstrijd nodig, nu hadden we zo’n 3 matchpoints na een ijzersterke reeks louter overwinningen. Een kleine dip bleek gelukkig een korte dip en nadat Valto zich vorige week had herpakt, volgde nu de mogelijkheid om het af te ronden.

Wederom was het een wedstrijd niet op eigen terrein, wederom een bus vol supporters en wederom kleurde de zijkant oranje. Ook nu weer draaide diverse WhatsApp groepen overuren, waarbij ik Vera en Martin in het bijzonder bedank voor het geregel, maar daarbij de andere mensen achter de schermen niet tekort wil doen. Het is toch mooi dat dit weer een collectief gebeuren was, met z’n allen. Bedankt dat jullie dit soort bijzondere momenten mogelijk maken.

Ook al wil je dat iedereen er bij is, dat lukt toch niet altijd en dus wilden we net als toen een livestream opzetten. Met wat kunst en vliegwerk lukte dat ook en zo kon het andere deel van Valto toch meegenieten van de wedstrijd. Een wedstrijd die net als toen begon met spanning, maar die nu verliep zoals vele wedstrijden, met overmacht in de tweede helft werd de overwinning binnen gehengeld. Dat voelt misschien anders, voor de spelers, voor de staf, voor het publiek. Het lijkt misschien makkelijk, simpel, maar daar durf ik wel wat nuance in aan te brengen. Als je er iedere week zó staat en zó wint, met maar één dipje, dan doe je het gewoon heel goed. Dan win je net als vorig zaalseizoen niet alleen twee keer van de kampioen, maar bén je die kampioen. En daar mag je blij mee zijn, daar mag je trots op zijn en dat zijn we dan ook! Het is een nieuwe mijlpaal voor Valto, waarbij het weer is gelukt een stapje te zetten. Stapjes die we vanaf 1999 hebben gezet, ik herhaal het nog maar eens, die laatste wedstrijd op het oude veld. Vanaf dat moment iedere paar jaar een promotie.

Het feestje in de Villa was weer heel herkenbaar. Valto 2 deed lekker mee, niet alleen omdat ook zij deel uitmaken van de selectie en dus ook deel zijn van het succes, maar ook omdat zij hun voorlaatste wedstrijd hebben gewonnen en daarmee vertrouwen tanken voor het vervolg van de competities. Het ontvangst bij de Villa was geweldig, de huldiging super en de avond lang en fantastisch. Nu ik zelf weer speel, kon ik er niet direct bij zijn en heb dat deel dus van videobeelden en overlevering meegekregen. Mooi om te zien dat diverse andere teams zich in de Villa hadden verzameld en ook Valto 9 sloot nog even aan. Overigens ook om de mooie 3e plaats dit seizoen te vieren!

In al het feestgedruis van dit weekend, moeten we ook niet vergeten dat er een potgrondactie loopt. We houden de mogelijkheid om je tuin te voorzien van degelijke kwaliteitsproducten nog even open. Maar wees er snel bij, vrijdag en zaterdag staat de bezorging gepland. En dan het scorebord diner niet te vergeten, gezellig met de hele club eten in De Witte. Daarna het trainingsweekend, de AdFysio Giga Kangoeroedag, de Ziggo Dome finale met aansluitend een feestje. We gaan het zaalseizoen afsluiten en openen het tweede deel van het veldseizoen. Laat zie zon maar komen. Groeien de plantjes in de potgrond ook weer goed van.

Ik ga nog even de beelden van zaterdag terugkijken. Nagenieten kan niet lang genoeg duren.

Namens het bestuur,
Jan Jaap Elenbaas