Binnen is zo gek nog niet

Als kind wist je het wel, buiten was beter dan binnen. Het maakte eigenlijk niet uit wat voor weer het was of wat je ging doen. Verstoppertje spelen, hutten bouwen, partijtje doen of één van de vele zelf verzonnen spelletjes. De creativiteit vierde hoogtij en het mooie … het was nog gezond ook. En de game computers bestonden nog (bijna) niet.

Het is overigens nog steeds bijzonder gezond om veel buiten te spelen, of te sporten. Ik zie de veldcompetitie dan ook als een groot goed binnen het korfbal. Ook al wint de zaal aan populariteit en is het hoogtepunt van het nationale korfbaljaar de finale in ZiggoDome, toch hoop ik dat we het (kunst)gras nooit helemaal zullen verlaten. Desalniettemin is de overgang naar de zaal in deze tijden ook weer niet zo vervelend. De temperatuur duikt snel richting het vriespunt en dan is het binnen toch goed toeven. Zeker als je de voetballers op de koude velden bezig ziet.

Dat het niet helemaal onze eigen omgeving is, is een feit. Hoewel onze droom nog altijd een eigen hal is, zullen we er het beste van moeten maken. Dat doen we dan ook … en hoe! Afgelopen zaterdag was het weer een drukke bedoening. In beide hallen werd gespeeld. De kantine was gezellig aangekleed met cadeautjes en goed bezet. In hal 1 prijkte, vers van de pers, de banieren met daarop de spelers van Valto 1. Een mooi gezicht, waarmee we de hal weer iets meer ‘van ons’ maken en een leuk visitekaartje afgeven. Meer over het hoe en wat van de banieren lees je in de Bijblijver.

Wat mij erg goed deed was de drukte, die tijdens de laatste wedstrijden goed te zien was. Bij het begin van de wedstrijd van Valto 1 waren alle tribunes meer dan gevuld en stond er een groot legioen achter de spelers in het veld. Ondersteund door de teams van de week met de nodige trommels, moedigde iedere Valto supporter aan tot in de laatste seconden van de wedstrijd, waarin dan ook de gelijkmaker werd gescoord. Zonder ‘de negende man’ was dit niet gelukt, dat weet ik zeker. De drukte kan er mee te maken hebben gehad, dat de kampioenen van het veld werden gehuldigd. Neemt niet weg dat het heel gaaf zou zijn als de tribunes iedere week weer vol zouden zitten. Dus blijf vooral komen!

Namens het bestuur,
Jan Jaap Elenbaas