De dag dat Olaf een knuffelbeer werd

Het was vroeg, het leek wel of iedereen nog lag te slapen, terwijl er toch iets moois stond te gebeuren. Iets wat na 3 jaar al bijna gewoon geworden was, iets waar enkele leerkrachten en honderden kleuters al een tijdje naar uitkeken. Dit zou echter anders zijn dan andere jaren, misschien niet voor de buitenwereld, maar van binnen wisten we dat we extra alert moesten zijn. Hadden we alles wel écht goed voorbereid? Iedereen geregeld? Alles besteld? De avond er voor werd alles nog eens doorlopen en het leek echt niet meer mis te kunnen gaan. Ja, misschien het weer, maar dat veranderde de hele week al, met het uur, geen pijl op te trekken. Als het maar niet zou gaan vriezen, hoewel …

Daar waren de eerste hulptroepen al. De vrijwilligers vanuit onze vereniging, die er soms gewoon een halve of hele dag voor vrij hadden genomen, die zichzelf in de laatste week nog spontaan hadden aangemeld, die vooraf een dansje hadden ingestudeerd of die nooit hadden kunnen denken dat ze zó populair zouden worden deze dag. Natuurlijk hadden we de dag zelf nooit zo snel kunnen starten, als de technische hulptroepen de avond ervoor niet al van alles hadden klaargezet en getest. En net als de voorgaande jaren waren er weer de studenten van het Mondriaan College die de club van niet minder dan 100 (!) vrijwilligers/helpers compleet maakten. We hopen dat deze win-win-relatie nog jaren blijft voortduren.

Nog een kwartier voordat de eerste voetjes over de oranje loper van Lagerwerf Wonen zouden stappen, iedereen instrueren en even de checklist afstrepen. Spellen, check. Inclusief springkussen van VDM Watersport (te huur voor al uw feestjes), check. Gewoon goede koffie, check. Limonade, check. Eierkoeken van Bakkerij van Delft, check. Mensen van EHBO De Lier, check. Bloemen van KPS 24/7, check. Speaker Michiel, check. Fotograaf Arie, check. Lijsten met spellen, net als het andere papierwerk gemaakt door Manon en door Drukkerij Riezebos verzorgd, check. Dansers, check. Geluid en podium, geleverd door PE Sound & Light, check. Gevulde tasjes, vlaggen en folders van hoofdsponsor AdFysio, check. Inclusief de heerlijke paprika’s van Westland Peppers, check. Kanga, check. OTLAV, check. Anna, check. Elsa, check. Kristoff, check. Olaf, … Olaf? Uhm, Olaf … tja … Olaf bleek nog onderweg. Ergens tussen Scharsterburg en De Lier moest hij zich bewegen richting de Villa … maar zonder Olaf geen complete Frozen act. Nou ja, misschien merken de kinderen het niet, laten we hopen op het beste, dachten we.

Zonder Olaf, maar met de rest én prima weer, begon de dag voor de kleuters van wie de gezichtjes al begonnen te stralen bij binnenkomst en het ontvangst door de Frozen karakters. Een goede keuze, zo bleek en voortreffelijk uitgevoerd! Niet alleen zij, maar ook de dames op het podium hebben laten zien dat bewegen leuk kan zijn. Op de beats van Okido gingen zij, maar ook 370 kleuters en tientallen studenten, vrijwilligers en leerkrachten los. Na nog twee andere liedjes van voorgaande Koningsspelen was het tijd om de spelletjes doen. De 65 groepjes stortten zich op de waslijn met opdrachten en voerden ze, onder begeleiding, en met veel plezier uit. Afgewisseld met een pauze en … hé, wie kwam daar nu ineens het veld oplopen? Ik wreef even in mijn ogen, maar toen ik zijn naam hoorde omroepen geloofde ik het pas echt. Het was Olaf, die na een bizarre reis toch nog netjes werd afgeleverd bij Villa Valto! Hij was nog niet koud in het veld of hij werd al omringd door groepjes kleuters die hun armen om hem heen sloegen en maar wat graag op de foto wilden. De knuffelbeer van de dag was geboren. Hoe hadden we kunnen denken dat hij niet gemist zou worden. Daar zaten we dus mooi naast.

Het feest was compleet en voor we het wisten was het ook weer ten einde. De tijd gaat snel als je het naar je zin hebt zeggen ze wel eens en het klopt. Aan het einde van de ochtend dansten alle kleuters weer op de afsluitende muziek, stonden de ouders langs de kant te kijken en hebben we iedereen uitgezwaaid in de hoop dat we hen een mooie, sportieve dag hebben bezorgd en dat ze, als echte kangoeroes, eens een keertje komen kijken bij de kangoeroetraining op zaterdagmorgen.

Jullie hebben het tussendoor al kunnen lezen. Zonder sponsors is een club nergens, als we dit soort evenementen willen blijven organiseren. Nogmaals dank en in het bijzonder AdFysio voor de fijne samenwerking! Zonder vrijwilligers zijn we trouwens ook nergens, daarom nogmaals dank aan iedereen die direct of indirect heeft meegeholpen en ook hier in het bijzonder mijn teamgenoten van dit jaar Lisa en Marije, die samen veel werk hebben verzet en waarmee ik heb mogen constateren dat het geweldig leuk was om te doen en we ook Marja en Lieselotte enorm moeten bedanken voor eerste 3 edities die zij hebben georganiseerd en de fijne overdracht. Bij deze, namens de gehele vereniging!

Het was weer Gi-Ga-Gaaf, tot volgend jaar :-)

Namens het bestuur,
Jan Jaap Elenbaas