De evolutie van de wei

De veel gehoorde en tegelijkertijd meest afgezaagde opmerking die je de afgelopen week hebt kunnen horen is “Zo, we mogen de wei weer in”. Deze uitspraak, welke zo oud is als korfbal zelf, wordt steevast gebruikt na bijvoorbeeld een zomervakantie of aan het einde van het zaalseizoen. Er wordt hiermee verwezen naar de weide, het veld, het gras, de speelruimte waar ons spelletje in de buitenlucht op wordt gespeeld.

Ik denk dat er geen andere sport is waar het speelveld zo aan verandering onderhevig is geweest als bij korfbal. Vanuit de overlevering kennen we de verhalen over de vlaaien die voor een wedstrijd weggeschept moesten worden, om een drievaksveld uit te kunnen leggen. Eenmaal op egale ondergrond, zonder stront, zijn we overgegaan naar de 2 x 30 x 30, waar we in de veldcompetitie vanaf 1991 altijd nog mee gespeeld hebben. Het voelde soms wel wat groot, maar ach … dat was vooral direct na het zaalseizoen, waar we in een behaaglijke omgeving, tijdens de soms koude winters onze krachten mochten testen. Op 2 x 20 x 20 wel te verstaan. Dit bleef zo, jaar in, jaar uit. Maar we merken toch dat het spelletje in de zaal sneller is en leuker kijkt.

En zo komen we uit bij een besluit, nog niet zo lang geleden, waardoor de korfbalsport ook op het veld naar dit kleinere formaat gaat, zodat zaal en veld aan elkaar gelijk zijn. In mijn ogen absoluut een goede beslissing en een verbetering voor onze sport! Ik hoor je denken … je zal net een prachtig, nieuw veld hebben liggen. Daar ben je dan lekker klaar mee. Geen nood zegt de bond dan, je hebt tot 2026 de tijd om de aanpassingen door te voeren.

Zo lang willen wij echter niet wachten. Zoals in de afgelopen ledenvergadering al aangegeven, is het ons er veel aan gelegen om nu al over te gaan op een kleiner veld. Daar hebben we dan ook een slimme oplossing voor bedacht. Hiermee kunnen we met andere verenigingen van vergelijkbaar niveau mee, kunnen we snel wennen aan de beperkte ruimte en dat direct na de zaal! In de week van 23 maart worden namelijk beide velden aangepast, waarbij de rode bestaande buitenlijnen worden gebruikt, met de witte middenlijn (zoals de jeugd ze nu ook al gebruikt). Alleen de potten (voor de palen) zullen worden verplaatst, net als de ovalen.

Al met al spelen we vóór de competitiestart dus al op ‘nieuwe’ velden, waarmee we ons dus heel snel aanpassen aan de veranderende (korfbal)wereld. Ik kan daarbij alleen maar denken aan wat Charles Darwin ooit schreef: “Het is niet de sterkste soort die overleeft, noch de meest intelligente. Het is degene die zich het beste kan aanpassen.”. 

Dus, zullen we maar weer? De wei in!

Namens het bestuur, Jan Jaap Elenbaas