King Koert

Normaal ben ik niet zo van namen noemen en op de man spelen, zeker niet in stukjes als deze. Maar ik maak er vandaag graag een uitzondering voor.

Het is 25 juni 1988. Nederland wint haar eerste grote voetbalprijs ooit, ondanks het eeuwige gezeik (Kluun & Giphart, mei 2017, aanrader). Ik zit samen met mijn vader, broertje en vast ook mijn moeder en zusjes op de bank. Er zit nog nét geen gat in het plafond na de wedstrijd en we rennen naar buiten, in het oranje, om het te vieren. Een uniek moment, we voelden ons onoverwinnelijk, superieur. Ik denk vooral omdat niemand het had verwacht. De kwaliteit was er wel, maar de hoop groeide pas tijdens het toernooi.

Het werd 1992, een nieuw EK staat voor de deur en Nederland doet weer mee. Na een kleine dip op het WK in 1990 (niemand wist nog waarom, inmiddels wel, lees Kluun & Giphart), waren wij favoriet voor de titel. Echter door een oorlog elders in Europa mocht Denemarken als reserveland toch meedoen en de spelers kwamen terug van vakantie. Onvoorbereid en onbevangen. Nederland verloor … van de uiteindelijke Europees Kampioen. Wat zal dat een onverwacht feest zijn geweest voor de Denen, thuis op de bank, nog nét geen gat in het plafond en allemaal op straat na de finale.

Zondag 9 juni 2019, Eerste Pinksterdag, iedereen weet nog waar hij of zij was. Veel korfballers een weekend weg, een deel op een toernooi in ’s-Gravenzande. Het NK 1-tegen-1. Het kriebelt toch wel een beetje. Ik baal er met nog een aantal van dat er geen livestream is, maar aan de andere kant had ik ook de keuze kunnen maken om er naar toe te gaan. Dan maar via updates in de diverse app-groepen. Berichtjes komen binnen. Het deelnemersveld is sterk. Er zijn duidelijke favorieten, grote namen. Voor Laurens en Martijn houdt het jammer genoeg op in de eerste ronde. Romeo zou voor Valto de B-jeugd vertegenwoordigen, maar hij moet dit NK helaas laten schieten.

Zijn vervanger wordt gevonden, hij was al bijna met vakantie. Onvoorbereid en onbevangen begeeft Koert zich naar de arena en komt zowaar door de eerste ronde. Wat zijn zijn kansen vanaf nu? Als eerste jaars B toch wel de underdog in het geheel. Hij is niet de langste, maar snel is hij wel. En hij verdedigd goed. En dat blijkt een kracht. In de halve finale begint hij met verdedigen en houdt hij de 0. In de aanval scoort hij zelf wel en dus is hij door. In de finale start hij met aanvallen en weet 6 punten te scoren. Een hele goede uitgangspositie. En wederom weet hij zeer goed te verdedigen en houdt ook nu de 0. De app komt door, ik springt nog nét geen gat in het plafond en ren naar buiten, in het oranje, om het te vieren. Mensen kijken me raar aan. Ik hoor iemand roepen dat ik te vroeg ben. Dat ze vanavond pas spelen. Het kan me niets schelen, ik ben trots op Koert. En zijn aangever Laurens. En het Valto publiek dat daar was. Nederlands Kampioen worden gebeurt niet iedere dag. En het gebeurt zeker niet iedereen.

In de avond blijkt dat ons voetballend Oranje de favorietenrol niet kan waarmaken. Met winnaars en halve finalisten van de Champions League aan boord en na het opzij zetten van Duitsland, Frankrijk en Engeland ben je er nog niet. Je moet alles winnen. Ook die laatste wedstrijd. En dat gebeurt niet zomaar als iedereen er vanuit gaat. Jammer aan de ene kant. Aan de andere kant kon je er een kans, op een kans, op een kans op deelname aan het EK mee winnen. Ach, we staan weer met beide benen op de grond en gaan hard werken aan onze kwalificatie. Want we moeten er gewoon weer staan op het volgende toernooi. Doe jij dat ook Koert? Succes op het eindtoernooi met Valto B1 in Tilburg op 22 juni. Dan zorgen wij dat het hier in De Lier allemaal goed verloopt en proosten we ’s avonds op een geslaagde dag!

Namens het bestuur,
Jan Jaap Elenbaas