Kerstwensen

Zo vlak voor de Kerst hebben we de vaste rituelen inmiddels achter de rug. De Kerstlunches, Kerstdiners, Kerstborrels en Kerstkaarten. Die laatsten waren ook prominent aanwezig tijdens de laatste speelronde. Alleen stond er niets op en waren ze geel. Met als resultaat veel discussie op de bekende sociale kanalen. Ik vind er ook wel iets van, vooral dat zo’n discussie plaatsvindt. Als we met z’n allen iets vinden, kun je er ook iets mee. Daarnaast vind ik ook dat (bijna) iedere gele kaart onnodig is, omdat hij bijna altijd voor iets anders dan een overtreding wordt gegeven.

De laatste wedstrijden van het jaar. In het echte leven, bij Olympia, Spijkenisse. Geen kaarten. Wel een zeer goed fluitende scheidsrechter, met één dubieus momentje. En twee teams die er voor wilde gaan, inclusief een D1 die wakker en scherp was de eerste helft. Zie je niet vaak. De ruime voorsprong uit de eerste helft weet het vast te houden en winst is het resultaat. Toch lekker zo voor de feestdagen. Nog even wat drinken in de kantine aldaar. Voor de prijs hoef je het niet te laten, die is bijzonder vriendelijk. Net als de bediening. Ik kijk nog eens goed om me heen. Mooi complex, velden, hekwerk, sporthal, kantine er aan vast. De hal blijkt te worden gebruikt door de korfbal- en handbalvereniging. Allebei een kant. Gebruik op andere dagen. Ideaal. Zet je aan het denken. Behalve dan dat het maar één hal is, dus niet voldoende. Maar goed, je kunt niet alles hebben. Er moet wat te wensen overblijven.

Eén van de rituelen is ook de verjaardag van de oudste. Een hele mevrouw inmiddels. Het lijkt al wel Kerst. Een huis vol. Gezelligheid tot en met. Eten, veel eten. En drinken, ook. In de ochtend een appje van de coach van de oudste. Had toch het dubieuze momentje nog even uitgezocht. Een dame die eerder als dame heeft gespeeld, blijkt toch wel als heer terug te mogen komen na een wissel in de breedtesport. Passie voor de sport, niet loslaten en toch even uitzoeken. Ik houd er wel van. Net als van de slopers. Die de toiletten in de kantine hebben laten verdwijnen, als of het niets was. Het klusteam is druk bezig met de verbouwing, zodat we daar na de zaalperiode gebruik van kunnen maken. Een nieuwe wens die in vervulling gaat.

En zo hebben we er veel gehad en in vervulling laten gaan de afgelopen jaren. De dagen om de eindejaarsfestiviteiten heen lenen zich prima voor een terugblik op alles wat we hebben bereikt. Wat ooit een kleine club was zonder eigen veld en zonder eigen kantine, is uitgegroeid tot het Valto dat we nu kennen. Waar we trots op kunnen zijn. En mede mogelijk gemaakt door jullie. Leden, vrijwilligers, sponsors, vrienden, iedereen die ons een warm hart toedraagt. Ook het afgelopen jaar hebben jullie je weer ingezet voor de club, met hart en ziel en passie en liefde. Kleine taken, grote taken. Voor het eerst, of al jaren lang. Ik wil jullie één voor één ontzettend bedanken voor jullie inzet en het allerbeste wensen voor de feestdagen en het nieuwe jaar dat voor de deur staat. Het lijkt me geweldig om dat ook nog in persoon te doen op 1 januari om 19.00 uur, tijdens de nieuwjaarsreceptie. Altijd een gezellig avondje met drankje en quizje.

Mocht ik je daar niet zien en ook niet bij Valto-a-Gogo en ook niet tijdens de Korfbal Challenge … doe voorzichtig, wees gezellig, heb lief en geniet. Tot volgend jaar.

Namens het bestuur,
Jan Jaap Elenbaas