Voor wie zijn we?

Het was een klein programma afgelopen zaterdag. Voor de teams van Valto althans, want voor de grote clubs uit de Nederlandse korfbalcompetitie stond het kampioenschap op de agenda. We waren er met bijna 70 mensen bij en dat was echt een feestje. Het is leuk om te zien dat die groep steeds groter wordt en de sport op deze manier in als ultieme beleving kan ervaren.

Net als vorig jaar was mijn nichtje van 8 er ook bij. Ze is niet alleen een getalenteerd hockeyspeelster uit Tilburg, maar ook een fanatiek sportliefhebber. Met Willem II als tweede liefde en korfbal inmiddels op nummer drie. Omdat Valto zelf niet mee speelde, was er voor iedere wedstrijd de vraag: “Voor wie zijn we?“. Mijn antwoord was dan meestal politiek correct. We zijn voor Fortuna A1, want oma heeft daar vroeger gespeeld en Groen Geel A1, daar kennen we niemand. Het antwoord werd goedgekeurd en vervolgens zagen we de club uit Delft roemloos ten onder gaan in de juniorenfinale (26-16).

Gelukkig was Valto wél aanwezig op het veld. De kleine helden van Valto D1 en E4 mochten meelopen in de kampioenenparade. Ze kregen een applaus van de zaal, een medaille omgehangen, een fotoschoot en een staande ovatie van het blok oranje supporters uit vak 203. Hierna was het tijd om te eten. Gelukkig was dat er voor ons nog wel, we waren relatief vroeg. Een klein leerpuntje voor Ziggo Dome als we volgend jaar weer komen. Ik denk dat #honger heel even trending was op Twitter. Verder was het een prima locatie voor dit super evenement.

Op naar de kleine finale. Nieuwe ronde, nieuwe kansen en weer: “Voor wie zijn we, ome Jaap?“. We zijn voor KZ, want daar kennen we iemand. En wederom een goedkeurende knik met hetzelfde resultaat als bij de juniorenfinale. Na 15 minuten was duidelijk dat Blauw Wit derde zou worden en KZ het onderspit zou delven (18-23).

Na een muzikaal intermezzo van Leona Philippo en DJ Jochen Miller was het tijd voor de hoofdact. “Voor wie nu?“, klonk het weer naast me. Als ik mee zou gaan met alle peilingen en op veilig zou spelen, had ik PKC gezegd, maar omdat teleurstellingen bij het leven horen en ik wel een gokje wilde wagen zei ik vrij zelfverzekerd: we zijn nu voor TOP, PKC heeft vorig jaar al gewonnen. Mijn antwoord werd weer geaccepteerd, met na een paar minuten haar mededeling: “Ik denk dat we weer de verliezer hebben gekozen … (zucht)“. Het stond 7-2. In het voordeel van PKC. Gelukkig kon ik nog hoop geven met mijn uitspraak dat de wedstrijd pas is gespeeld, als het laatste fluitsignaal heeft geklonken. En hoe waar bleek dit, toen het in de laatste minuut 22-23 werd voor TOP en zij met een laatste strafworp er 22-24 van wisten te maken. Groot was het vreugde. Rood en wit de kleuren. Het applaus lang en gegund. De slaap dichtbij, na ongeveer 3 minuten in de auto op weg naar huis.

We maken ons op voor een nieuwe week. Een drukke week. Een trainersavond op dinsdag, de AdFysio Giga Kangoeroedag op vrijdag en de ingebruikname van de zonnepanelen, de uitreiking van het certificaat Arbitrageproof en de selectie thuis + dagschotel op zaterdag. Kom langs als je tijd hebt, het belooft namelijk ontzettend gezellig te worden!

Voor wie we zijn? Vanaf nu zijn we uiteraard weer voor dé sportclub van het Westland, VALTO!

Namens het bestuur,

Jan Jaap Elenbaas