Voorzitter zijn, is dat nu leuk?

Als voorzitter van een sportvereniging heb ik het afgelopen jaar veel vragen gekregen, van alle kanten. Maar de meest gestelde vraag was wel de bovenstaande. De vraag “Hoe bevalt het nu als voorzitter?” reken ik overigens ook goed.

Ik denk dat de vraag veelal gesteld werd uit pure interesse, maar soms ook omdat mensen denken dat het een zware en ondankbare functie is. Wel, dat zie ik dus echt anders. Ik vind het juist de meest dankbare rol binnen de vereniging. Natuurlijk zijn er momenten die niet bepaald leuk zijn en is het in de combinatie met het werk en privé-leven soms best schipperen met de tijd die een dag in zich heeft. Maar bovenal is het ontzettend leuk om voorzitter te zijn, helemaal van mijn eigen club Valto.

Het mooie is dat je de vereniging van verschillende kanten ziet en meemaakt. Aan de ene kant ben je gewoon lid, hou je van het spelletje, de activiteiten en zit je tussen het publiek om de teams aan te moedigen. Aan de andere kant probeer je de club naar eer en geweten te besturen. Valto bestaat inmiddels uit meer dan 350 leden. Je tracht het iedereen naar de zin te maken, maar dat lukt natuurlijk niet altijd. Leden hebben verschillende meningen en niet altijd zal iedereen het overal mee eens zijn. Het is geven en nemen, maar allemaal wel met één doel voor ogen: Valto, dé sportvereniging van het Westland.

Als voorzitter ben je gebaat bij een goed bestuur met, als het even kan leuke mensen, die hart voor de vereniging hebben en een afspiegeling zijn van de club. Gelukkig is dat prima voor elkaar en heeft Valto daarnaast een goede structuur met commissies die hun taak prima uitvoeren. Ik heb het al vaker gezegd, een vereniging kan niet bestaan zonder vrijwilligers. Iets met voor en door, steentje en bijdragen, vele handen en licht werk. Noem ze maar op.

Ik hou van leren. Van lerende organisaties en lerende vereniging. Leren om te veranderen, want de wereld verandert ook. Uitproberen, vallen, opstaan, samenwerken, opnieuw proberen en winnen. Dat is wat we al meer dan een halve eeuw doen bij Valto en waarmee we veel hebben bereikt. Afgelopen week was ik samen met alle voorzitters van de ‘Westlandse’ korfbalclubs (Dijkvogels, ODO, ONDO en Maassluis), gewoon om eens wat bij te praten. Maar ook om gedachten en ervaringen uit te wisselen. Want leren doe je het beste samen en ik denk dat iedereen het er wel mee eens is dat enige vorm van samenwerking voor iedereen goed is. Daar wordt niet alleen de korfbalregio beter van, maar ook de individuele vereniging. En dat kun je als voorzitter alleen maar leuk vinden!

Namens het bestuur,
Jan Jaap Elenbaas