Het seizoen zit er weer op …

Alle wedstrijden zijn weer gespeeld en de prijzen verdeeld. Het was toch weer een bijzonder seizoen met een onderbreking door de corona pandemie. Het veldseizoen ging nog gewoon van start in september, waar V1 een goede start kende door de eerste drie wedstrijden in winst om te zetten. Pas in de vierde wedstrijd moesten zij hun meerdere erkennen in HKC, wat bij aanvang van de competitie als de torenhoge favoriet voor de titel werd aangewezen. Ook Valto 2 had een goede start en wist ook drie van de eerste vier wedstrijden te winnen. KCC 3 leek een maatje te groot door de ruime nederlaag die er in Capelle werd geleden. Dit zou echter tot de zaal de enige nederlaag te zijn voor V2. Valto 1 zou tot de zaal ook verder prima presteren, hoewel er nog wel onnodig verloren werd van Pernix 1. Uiteindelijk ging Valto 1 als nummer 2 de zaal in wist Valto 2 zich tot herbstmeister te kronen.

Na de nodige oefenwedstrijden mocht ook het zaalseizoen nog van start gaan. Na een lange revalidatie had Zané eindelijk groen licht gekregen van haar fysiotherapeut en mocht er weer helemaal voor gaan. De eerste competitie wedstrijd was gelijk tegen titelkandidaat Sporting Delta waarvan de uitslag weer geschrapt zou worden, omdat de zaalcompetitie vanwege de corona weer werd gestaakt. Voor Zané was dit allemaal bijzaak, want zij zag zichzelf al weer in de eerste helft uitvallen met nu een kapotte kruisband in de andere knie. Helaas heeft zij hierdoor nu het besluit genomen om niet nog een keer het traject in te gaan om weer terug te komen in Valto 1 en gaat op zoek naar een nieuwe uitdaging waar zij haar energie in kwijt kan.

Lang bleef het hierna onzeker of de zaalcompetitie zou worden hervat en in welke vorm. Het was natuurlijk niet gewenst dat er weer een zaalseizoen verloren zou gaan. Terwijl de Korfbal League intussen wel weer van start gegaan was, bleef het nog afwachten wat er voor de rest van korfballend Nederland in het verschiet lag. Eind januari werden de regels versoepeld en werd er snel geschakeld door de KNKV. De poules werden gehalveerd en de zaalcompetitie kon van start. VALTO 1 zat met het Zeeuwse Fortis en ONDO en titelkandidaat Sporting Delta in een poule. De Dordtse ploeg bleek twee maal te sterk, maar de Zeeuwse ploegen werden aan de zegekar gebonden. Hierdoor eindigde VALTO 1 op een tweede plaats, wat betekende dat er nog kruiswedstrijden gespeeld moesten worden voor een eventuele promotie naar de hoofdklasse. Tegenstander hierin was De Meervogels uit Zoetermeer, waartegen we in de thuiswedstrijd nog een gelijkspel uit het vuur wisten te slepen. Tijdens de uitwedstrijd in Zoetermeer bleek De Meervogels nog over een geheim wapen te beschikken die op die avond net de wedstrijd van z’n leven zou spelen. Geen hoofdklasse dus voor het vlaggenschip, waar ik stiekem niet lang om getreurd heb toen ik de zaalindeling zag van De Meervogels.

Voor Valto 2 verliep het zaalseizoen een stuk minder makkelijk. Zij zaten met PKC 3 , Sporting Delta 2 en, de latere kampioen, Oranje Wit 2 in de kleine poule. Hierin wisten zij maar tweemaal te winnen, waardoor zij op de 4^e plaats zouden eindigen. Dit betekende dus een beslissingswedstrijd tegen de nummer 4 uit de andere helft van de oorspronkelijke poule. Dit bleek KCR 2 geworden te zijn, waartegen op het veld nog nipt van gewonnen was. De eerste wedstrijd werd in De Lier gespeeld, waar VALTO 2 de ploeg uit Ridderkerk alle hoeken van de Vreeloo hal lieten zien. Vooral op Martijn leek die avond geen maat te staan en werd de wedstrijd uiteindelijk met acht verschil gewonnen. Een week later naar Ridderkerk voor de return, waar een heel ander KCR in het veld stond. Enkele andere spelers, maar vooral tot op het bot gemotiveerd. Al in de eerste helft werd de achterstand weggewerkt en wist VALTO 2 het initiatief niet meer naar zich toe te trekken. KCR 2 kreeg vleugels en wist uiteindelijk met ruime cijfers te winnen en behouden te blijven in de reserve overgangsklasse. Voor Valto 2 wacht volgend seizoen in de zaal de reserve 1^e klasse, waarin zij voor eerherstel zullen gaan strijden.

Het vervolg van de veldcompetitie werd gestart zonder ook maar één oefenwedstrijd en veldtraining. Eerste tegenstander voor Valto 1 was SDO in Kamerik. Ook zij hadden een verlengd zaalseizoen gehad, maar hadden wel de stap naar de hoofdklasse gemaakt. Ook Valto 2 speelden hun eerste wedstrijd na de zaal in Kamerik, waar direct de basis werd gelegd voor het latere kampioenschap. Ondanks de straffe wind over het veld wisten zij de juiste kansen te nemen en een degelijke overwinning bij te schrijven. Hoe anders was de wedstrijd van ons vlaggenschip. Valto 1 zou ver door de ondergrens gaan op het Kamerikse veld, waar door een erg slechte 1^e helft de achterstand in het tweede deel, waarin het even een stuk beter ging, niet meer kon worden goed gemaakt. Voor Valto 1 werd intussen wel duidelijk dat zij nog maar één overwinning af waren van behoud in de overgangsklasse. Meer zat er dit seizoen niet in met HKC in de poule, dus werd er ingezet op “de best of de rest”. Vriendenschaar, Pernix en ONDO werden nog slachtoffer van de dadendrang van ons vlaggenschip. Hiermee was de missie geslaagd, want Valto 1 was zeker van de tweede plaats. In de laatste wedstrijd bleek bij Valto 1 bleek de wil om te winnen het af te leggen tegen het moeten winnen van Oranje Wit, wat zich met deze overwinning veilig speelde in de overgangsklasse. Valto 2 was ook een ploeg met een missie en had, na het teleurstellend verlopen zaalseizoen, hun zinnen gezet op het kampioenschap. Na de zaal werd de spreekwoordelijke koe direct bij de horens gevat. Na de overwinning op SDO was KCC 3 de volgende concurrent in de competitie die overwonnen moest worden. In september bleek deze ploeg nog een flink maatje te groot, maar deze keer was het lang een gelijk opgaande wedstrijd. Valto 2 wist in het laatste kwartier een gaatje te slaan, wat niet meer werd weggegeven. In de volgende wedstrijd werd revanche genomen op KCR 2, wat met lege handen huiswaarts keerde en ook op bezoek bij Pernix maakte Valto 2 geen fout. Met nog twee wedstrijden voor de boeg had Valto 2 het kampioenschap voor het grijpen. Ook in Nieuwerkerk werd geen fout gemaakt en gewoon gewonnen van Nieuwerkerk 3. Door deze overwinning was het kampioenschap een feit en kon de kurk van de fles. Het feest werd met de nodige supporters gevierd en kon er ontspannen naar de laatste wedstrijd tegen Oranje Wit 2 worden toegeleefd. Logisch dat de concentratie bij Valto 2 in deze wedstrijd af en toe wat verslapte, waardoor de punten aan de gasten gelaten moesten worden. Het feest was er echter niet minder om en speelt Valto 2 volgend seizoen op het veld reserve hoofdklasse.

Voor volgend seizoen staan de oefenwedstrijden al weer gepland, waar weer leuke en vooral ook een verrassende tegenstander op het programma staan. Eerst is het echter tijd voor ontspanning en even geen korfbal. Mijn vakantie zit er helaas al op, maar ik wil iedereen die nog op vakantie mag een geweldige tijd toewensen. Geniet er van en maak mooie herinneringen.

Volgend seizoen komen er weer voldoende momenten om bij te praten langs de lijn.

Arno van Leeuwen

Foto: Arie Dijkstra