Daar zit je dan. Op de bank. The day after. En wat voor een day! Waar te beginnen? Er gaat zoveel door mijn hoofd, nog steeds. Eigenlijk de hele week al, eigenlijk al weken. Een mix van spanning, opwinding, verbeterpuntjes, nieuwe ideeën, vermoeidheid, energie, maar vooral trots. Man, wat ben ik zo verschrikkelijk veel dat laatste. Als ik iedere dag van deze week zou moeten uitschrijven dan krijg je een aardig boekwerk, dus ik beperk me. Overigens zonder iets of iemand te kort te willen doen.

Donderdag 20 juni. Daar was hij dan. De beslissingswedstrijd. Vóór de zaal bijna een zekerheid, tijdens de zaal naar de achtergrond en na de zaal in eerste instantie niet meer in beeld. Maar het moest toch zo zijn. Tegen VEO. Mijn herinneringen gaan terug naar de zaalperiode van vorig seizoen. Geen kampioen in de 1e klasse, wel twee keer gewonnen van de kampioen. Dat was VEO. In de oefenperiode dit seizoen nog dik verloren. Ook dat was VEO.

Maar nu was alles anders. Grote belangen, want Valto wil vooral vooruit en omhoog kijken. Niet teveel achterom en omlaag. En als er belangen op het spel staan, dan zijn er zenuwen. En die zijn goed voor treffers, tegentreffers. Ook in deze wedstrijd. Maar er was ook veerkracht en strijd. En die winnen het weer van zenuwen. En zo kon het gebeuren dat we 0-4 achter kwamen, 21-15 voor kwamen en toch maar met 21-20 wonnen. Winst is winst. En winst is feest. In alle drukte van deze periode een hele knappe prestatie van dit team en een mooi resultaat voor de club, want twee keer overgangsklasse is goed. Heel goed. Uniek goed. In de geschiedenis van onze club dan. De Lierse Trots Sr. heeft het geflikt. Proficiat aan spelers en staf. Een hele mooie opmaat naar meer! #ditisvalto

Zaterdag 22 juni. Daar was hij dan. De finale. Waar het vorig jaar in de zaal net niet lukte voor de meeste van deze spelers in de C1 en waar het hele toernooi aan de neus voorbij ging in de zaal van dit seizoen, stond Valto B1 op het eindtoernooi voor 1e klasse B-jeugd in Tilburg. En word je eerste in de poule dan speel je de finale. Dat weten we allemaal natuurlijk, want 2 jaar geleden organiseerde wij dit toernooi. Tegenstander was HKV/Ons Eibernest.

Het vervelende voor deze tegenstander is dat ze mijn stukjes niet lezen. Want ik heb al een aantal keren geschreven dat je pas gewonnen hebt na het laatste fluitsignaal. En dat er tot die tijd dus van alles kan gebeuren. Zoals een gelijkmaker in de laatste seconden. En dus een verlenging. En dus gewoon weer alle kans. Mentaal gezien sta je dan ineens 3-0 voor, als je die laatste er toch nog even inprikt. En omdat wij Westlanders pragmatisch zijn, hebben die mentale voorsprong omgezet in realiteit. Met een mooie 11-8 overwinning deed de Lierse Trots Jr. ook iets unieks, namelijk de eerste kampioen worden van een eindtoernooi voor 1e klasse teams voor Valto. Proficiat ook aan deze spelers en staf. Als de jeugd echt de toekomst is, gaan we nog veel beleven!

Beleven. Dat is misschien wel een alles omvattend woord. Een belevenis. Een avontuur. Beleving. Van sport, club, korfbal. Topsport, topclub, topkorfbal. Het begon allemaal ruim een jaar geleden. Misschien wel anderhalf jaar terug. Een vraag van de korfbalbond in een post op Facebook. Gezien. Nog een keer gezien. Op gewezen. Nog een keer op gewezen. Doorgestuurd gekregen. Getagt, getagt, getagt … dan gaat het toch in je hoofd zitten. En als Marleen dan zegt dat we het moeten doen en belooft te helpen, dan zijn er eigenlijk alleen maar argumenten voor om dat bidbook te gaan schrijven, met de volle overtuiging dat we dit als Valto kunnen doen. En dat die overtuiging is overgekomen, dat is duidelijk. Wij kregen de organisatie voor twee jaar toegewezen.

Het afgelopen jaar is er met het kernteam en steeds meer aangehaakte vrijwilligers in steeds grotere mate gewerkt naar een evenement dat velen van jullie, maar ook regiogenoten en landgenoten hebben kunnen zien, maar vooral hebben kunnen beleven. Het is een dag geworden die niemand echt snel zal vergeten. Eén ding weet ik zeker, ik ga hem nooit vergeten. Wat wij als Valto hier hebben neergezet, gaat mijn verwachting echt ver te boven. Ik wil daarom in de eerste plaats alle vrijwilligers bedanken die dit mede mogelijk gemaakt hebben. Meer dan 250 leden, ouders, familie en vrienden hebben zich ingezet voor deze dag. Op de dag zelf, in de voorbereiding. Avonden overleg. Nachten regelwerk. Dagen vrij genomen om te bouwen.

Te bouwen aan een stadion, met ruim 1.500 zitplaatsen. Een prachtige arena tussen de kassen, een boarding van sponsorborden, afgewisseld met bloembakken. Hoe Westlands wil je het hebben? Een TV toren voor de livestream met 3 camera’s er op en minstens zoveel beneden. Voor de interviews, de analyses, het commentaar en de wedstrijden. Omrop Fryslân, RTV Drenthe en onze eigen WOS Media waren er bij. Tientallen journalisten en fotografen. Daartussen onze mooie dug-outs, de jurytafel, het streamteam onderin de toren, uitkijkend over het veld, duizenden mensen bedienend van prachtige beelden.

Niet alleen van het hoofdveld, maar ook van de rest van het terrein. Met twee gigantische schermen waar de beelden ook op te zien waren. Met een veld voor clinics, waar bondscoach Wim Scholtmeijer met internationals Fleur Hoek, Barbara Brouwer en Daan Preuninger hun clinics verzorgden. Langs de EHBO naar de sporthal voor de spelletjes, waar de kleinste kids gretig gebruik van maakten, al dan niet in combinatie met de bunkerkaart. Die werd overigens goed verkocht, wat weer voor lange rijen bij de poffertjeskraam op het horecaplein zorgde. Daar waar gezelligheid hoogtij vierde en na afloop van de wedstrijden de huldigingen plaatvonden. Onder het genot van een drankje en een hapje. Of dat nu een broodje hamburger was, een frietje van Snackers, een tomaatje van Heathy Team, een snoepje, een ijsje, gebak of één van die andere versnaperingen, het was allemaal lekker en prima verzorgd.

Mooi overigens dat de balans binnen onze vereniging goed tot uitdrukking kwam in de opbouw van het terrein. Een hartelijk welkom, plezier voor de kids en de hoofdmoot verdeeld in prestatie enerzijds op het veld en gezelligheid anderzijds naast het veld. De blauwdruk voor onze (en menig andere) club was een gouden greep, want waar de ene wedstrijd ophield en tot huldiging overging op het plein, startte de andere met het inschieten van de volgende teams die zich gingen opmaken voor hun finale. Teams die werden begeleid door mensen van Valto. Soms zelfs in het tenue van de club die ze begeleidden. Fantastisch om te zien hoe zij het visitekaartje waren van de vereniging naar onze gasten toe, de hoofdrolspelers van de dag. Zij stonden in de finale. Wonnen hem. Of verloren hem. Sport in alle realiteit. Maar wat het resultaat ook was, de huldiging was daar. Zilver is namelijk ook mooi, hoewel vaak pas na verwerking. We hopen in ieder geval dat de wij met hen op het podium een beetje hebben kunnen bijdragen aan die verwerking. Want het was toch wel écht een gaaf gezicht. Muziek, medailles, bloemen, zoenen, de beker en springen in de lucht van geluk door de winnaars en een joelende supportersmenigte die vooraan uit zijn dak ging.

Kippenvelmomenten zoals deze had ik er veel. Heel veel. Iedere keer als ik weer even het terrein op kwam, en me op een festival waande, ieder keer als ik de menigte zag praten, lachen, genieten. Iedere keer als ik hoorde juichen voor een doelpunt, aanmoedigingen van de kant, van de bank. Iedere keer als ik even meekeek op de superprofessionele livestream, de commentatoren aan het werk zag, de cameramensen, de jurytafel, de regisseur. Iedere keer als ik de glimlach zag op het gezicht van een vrijwilliger, de helpende hand, het gastvrije gebaar. Iedere keer als ik de zon op mijn hoofd voelde en me realiseerde dat we dit door alle goede voorbereidingen misschien wel hadden verdiend. Dat jullie dat hadden verdiend.

Want wat ik heb proberen te doen op de dag, maar me bij lange na niet is gelukt, is alle complimenten die we hebben gekregen door te geven. Het is zo ontzettend gaaf en onwerkelijk tegelijk, hoeveel bezoekers en eigen leden en dorpsgenoten, maar ook clubs, spelers, coaches, officials, de wethouder en mensen van de bond te horen zeggen dat dit bijzonder goed bedacht en uitgevoerd is. Ergens wisten we wel dat we het konden, maar misschien nog wel het grootste compliment is dat we onze eigen verwachtingen overtroffen. We hebben het geflikt. Met elkaar. En wat hulp van buitenaf. Niet te vergeten. Iedereen die hieraan heeft bijgedragen, bedankt! Lees alle berichten op social media en kijk de livestream en gepubliceerde media nog maar eens terug en herbeleef de dag. Ik beloof kippenvel. Opnieuw.

Achter de schermen zien we natuurlijk veel puntjes die we volgend jaar beter gaan doen, nóg beter. Het zijn puntjes op de i. Echt waar. We hebben de lat hoog gelegd, maar hij kan nog iets hoger. Tijdens de afterparty, na de huldiging op het podium van onze eigen B1, werden de eerste ideeën alweer uitgewisseld. De lijstjes van het kernteam vullen zich al weer met toevoegingen, aanpassingen en optimalisaties. De eerst aanmeldingen voor vrijwilligerstaken druppelen binnen. Het feestje ging tot de late avond door en langzaam ging het korfbalfestival uit, de nacht aan, met de ochtend in het verschiet. De opruim- en afbouwploeg was er al weer op tijd bij om na te praten en het complex weer in oude staat te herstellen. Als vandaag de tribunes worden weggehaald is er bijna niets meer dat herinnert aan dit bouwwerk. Maar zoals ze dan zo mooi zeggen: gelukkig hebben we de foto’s nog. En de video’s. En de snaps, de posts, de tweets, de nieuwsberichten en de uitzendingen. En bovenal de herinnering aan een mooi, groot korfbalfeest.

We hebben korfbal aan het Westland laten zien. We hebben Westland aan het korfbal laten zien. We hebben Valto nóg meer op de kaart gezet. We hebben een enorme boost gegeven aan onze vereniging en onszelf laten zien waar we toe in staat zijn. Bedankt daarvoor! Ik heb een enorm gevoel van trots hieraan overgehouden. Je hebt Lierse Trots Jr, Lierse Trots Sr. en je hebt nu ook pure Westlandse Trots.

Namens het bestuur,
Jan Jaap Elenbaas

Villa Valto, zaterdag 08.00 uur. Voor mijn gevoel is het al hartje zomer. Dat belooft wat voor de spelers, scheidsrechters en coaches vandaag. Ik ben de eerste en open de kantine. De kleintjes vertrekken, ik zet de schermen aan en de tafeltjes op het terras. Het wordt een heerlijke dag.

Langzaam druppelen de mensen binnen. Het is één van die dagen waarbij het fijne gevoel van het hebben van een eigen accommodatie hoogtij viert. De bar, het terras, de velden, de zon. Ze werken er allemaal aan mee. Ik maak nog snel wat NK posters klaar, Marleen legt de lijst er bij voor wie ze meenemen. Nu hopen dat ze overal komen te hangen en dat iedereen weet dat er een NK in De Lier is.

Vervolgens met de D1 naar Delft, de F4 achterna. Waar de kleintjes van DES hebben gewonnen, wint de D1 van Excelsior. Ik ben dan al weer onderweg naar mijn eigen wedstrijd tegen KOAG. De thuiswedstrijd gelijk gespeeld op een doordeweekse avond, de uitwedstrijd deze middag in de verzengende hitte van Krimpen aan den IJssel. Kort spelverloop: 1-9 bij rust, 6-11 overwinning. In de tweede helft dus behoorlijk wat gas teruggenomen. Maar toch nog kampioenskansen voor Valto 9, over twee weken. Samen met Valto D1. Het zou wat zijn, in het eerste seizoen bij rentree, op dezelfde dag kampioen worden. Ik kijk er naar uit!

Over kampioenen gesproken, er zijn al behoorlijk wat teams kampioen geworden afgelopen zaterdag. Niet iedereen heeft het nog gevierd, want nog niet iedereen was compleet of speelde thuis. Over twee weken dus een vervolg en meer! Er staan behoorlijk wat teams op kampioenskoers. Aanmoediging nodig dus, zodat we ze over de streep trekken. Aanmoediging was er afgelopen zaterdag al wel, bij Valto 2. Na een sterke eerste seizoenshelft op het veld, verliep de zaal nét even anders. Maar hoe teleurstellend de degradatie daar was, als het aan het tweede lag, zouden ze op het veld gewoon promoveren. En zo geschiedde. Een mooie prestatie en een bijzonder trotse voorzitter. Twee keer promoveren in twee jaar is mooi. Heel mooi. Ik hoop dat we die groei, met hier en daar vast nog wel eens een tegenslag, door kunnen zetten. En ander team dat de aandacht verdient is de B1. Wat in de zaal niet lukte, lukte op het veld wel. Met enige overmacht werd afgelopen zaterdag het kampioenschap behaald zonder puntverlies. Nu de laatste wedstrijd nog en dan op naar het eindtoernooi in Tilburg op 22 juni. Heel veel succes daar!

Het toetje van de dag moest nog komen. Winst voor Valto 1 en een grote stap naar behoud in de overgangsklasse. Het leek te gebeuren, maar het ijs werd te vroeg opgediend. Halverwege stond het nog 13-11 in ons voordeel, echter in de tweede helft hadden we te weinig antwoord op de scherpschutters van de tegenstander. Het ijs was gesmolten voordat we er erg in hadden en dus ging de slagroom, samen met de kers weer terug in de koelkast. Die bewaren we tot over twee weken. Wederom speelt tegenstander Nieuwerkerk een hoofdrol. Alleen waar we ons vorig jaar daar veilig konden spelen, strijden we daar nu voor een beslissingswedstrijd. Wanneer die is, hangt af van de tegenstander uit poule C. De beslissingswedstrijd wordt gespeeld op donderdag 20 of zaterdag 29 juni. Laten we er dus de 15e met zoveel mogelijk mensen bij zijn en Valto 1 de support geven die het verdient!

De loterij die volgde zorgde voor enige afleiding. Even de gedachten opzij, even concentreren op de lotnummers. Helaas voor ons geen prijs, ik zag er wel een paar mooie tussen zitten, maar goed, volgend jaar beter zullen we maar zeggen. Wel een aantal andere blije gezichten en dat doet me dan toch weer goed. Vooral de jeugdfiets voor Bart 🙂 De dagschotel was overigens super goed gelukt al zeg ik het zelf. De keukenhelden deden het gewoon, al was het met maar één kassa. De kip was heerlijk, de garnituur ook. Na een dag vol wedstrijden, zon en eten huiswaarts. Een gezellig terras achterlatend. De dag er op toch nog korfbal op het programma. Samen met Marleen het NK veldkorfbal promoten bij WOS Radio. Erg leuk en tevreden, dank aan onze mediavrienden dat we in de uitzending mochten zijn.

Tot zover de titel die ik zaterdagavond al in gedachten had. Niet wetende dat de balans ver zou overslaan naar de mindere kant. Want sport is leuk, korfbal onze passie, maar het leven is dat wat alles mogelijk maakt. En dan komt zondagmorgen ineens het bericht door dat Janine van den Nouweland afgelopen vrijdagmiddag is overleden. Zij was al langere tijd ziek en is slechts 54 jaar geworden. Ze was een trouwe wandelaar in de wandelclub die wekelijks vanuit Valto vertrekt. Ook is ze de moeder van Michiel, Luuk, Tessa en Coen, allemaal korfballers, waarvan Michiel en Luuk tot vorig jaar nog lid van Valto. We wensen de familie en vrienden heel veel sterkte bij de verwerking van dit verlies.

Namens het bestuur,
Jan Jaap Elenbaas

Foto: Arie Dijkstra

Over een maand is het Nederlands Kampioenschap bij ons op de velden en daar zijn steeds meer mensen mee bezig in de voorbereiding. We hebben als club als best wel wat georganiseerd in het verleden, maar dit is wel even andere koek. Het komt in de buurt van FestiValto dat we bij ons 50-jarig bestaan hebben gehouden of het Valtofeest dat we ieder jaar organiseren. Het verschil met die evenementen is dat er nu mensen uit het gehele land naar ons toekomen voor een paar mooie potjes topkorfbal. Vanaf dit weekend ga je daarom meer horen over de dag én de avond. We gaan helemaal los!

Afgelopen week is de verkoop van loten voor de grote Valto loterij van start gegaan. Geen Grote Clubactie loten, geen potgrond langs de deuren, maar één keer dit seizoen de inzet om zoveel mogelijk loten te verkopen aan familie, vrienden en de mensen uit je straat. Want welk team de meeste loten verkoopt, verdient leuk team-uitje! Doe je best dus. Ik heb zaterdag vernomen dat ze al als warme broodjes over de toonbank gaat en zeg nu zelf, wie wil er nu geen kans maken op één van de mooie prijzen, zoals een scooter, een laptop, een fiets, een stedentrip, een rondvlucht of nog veel meer mooie prijzen. Kom op dus, maak ons los!

Wat ook los gaat is de woensdagavond, met het WK 2-tegen-2, een thuiswedstrijd van Valto 9 en de Unicefloop die over onze velden komt. Leuk om de activiteiten van de club op deze manier te laten zien. Doe je nog niet mee met het WK 2-tegen-2? Je kunt je nog aanmelden, het is je laatste kans. En verder staan het het Hemelvaarttoernooi bij VEO, de Grote Valto Loterij en Priva Schoolkorfbaltoernooi weer voor de deur en als afsluiter de Einddag met het duo-schattoernooi en de BBQ!

Tenslotte nog een korte terugblik op afgelopen zaterdag. Het ging behoorlijk los bij de Valto selectie. 3 zuurverdiende punten waarmee Valto 2 op plek 1 komt en Valto 1 op een fijne plek 6, vooral nog. Want het is nog lang niet gespeeld. Er staan nog een paar zware wedstrijden op het programma. Ook de A1 deed goede zaken zaterdag door te winnen en ging uitzicht te houden op behoud in de overgangsklasse. Valto 9 tenslotte iets zich niet alleen achter de bar van haar beste kant zien, maar ook in het veld. Na een moeizame start, werd het toch gewoon 5-14 tegen Achilles uit Den Haag. Pak je deze mini samenvatting toch ook maar weer mooi mee. Betekent trouwens wel dat we op weg zijn naar het kampioenschap. En als dat gebeurt, dan gaat het echt los!

Oh, en had ik al gezegd dat we een afterparty hebben op zaterdag 22 juni als afsluiter van het NK? Nodig dus al je vrienden en familie uit voor een gezellige avond, samen met de kampioenen en DJ Franky B. Entree is vanaf 19.00 uur gratis. We gaan los!

Namens het bestuur,
Jan Jaap Elenbaas

Foto: Mieke van Leeuwen

Het dertiende priemgetal, ook de som van twee kwadraten, tevens het atoomnummer van niobium, de Dave Matthews Band maakt er een nummer over en je belt er mee naar Zwitserland. Meer hints geef ik niet voor mijn ontwijkende gedrag aangaande de speciale dag waarop je dit waarschijnlijk leest.

Ik hoop dat iedereen een goede vakantie heeft gehad, even die rust heeft genomen of gewoon lekker gefeest in de tent afgelopen week, waarbij vrijwilligers van onze club zich weer lieten gelden achter de bar. Vast ook voor de bar trouwens en dus snijdt het mes aan twee kanten, met een mooie opbrengst voor de vereniging als resultaat. Dit zijn nu typisch van die zaken waar je als ouder van een spelend lid of als vriend van Valto een steentje kunt bijdragen. Het zijn van die één of twee keer per jaar activiteiten waar altijd wel mensen voor nodig zijn en waar de vereniging veel aan heeft. Volgend jaar komt de oproep vast weer, ik hoop dat we op jullie kunnen rekenen!

En wil je iets meer doen, geregeld iets betekenen, dan kan dat natuurlijk ook. De Fit&Fun begeleiden of misschien wel verantwoordelijk zijn voor de aanschaf en onderhoud van het materiaal. Bij deze Nanja (Fit&Fun) en Frank (materiaal), dank voor jullie jarenlange toewijding. Wil je meer weten over deze taken, schiet deze personen of mij even aan!

Mei is altijd een mooie maand. De lente komt meestal goed op gang met bijbehorende fijne temperaturen. Meestal. Hoewel de zon zich geregeld laat zien, hebben de wolken toch wat meer de overhand en de regen die wel eens komt kijken zorgt er voor dat het bij tijd en wijle fris is of gewoon koud. Voor het eerst in tijden dat het jeugdkamp precies in deze maand moest plaatsvinden. Ik was er een beetje bang voor, maar dat viel volgens mij alleszins mee. Vanuit de foto’s die ik zag en de verhalen die ik hoorde is het een zeer geslaagd weekend geweest voor de jeugd en leiding. Uiteraard bedanken we de leiding, maar ook de sponsors weer die alles mede mogelijk hebben gemaakt.

Wat maakt deze maand dan nog meer zo mooi? De activiteiten die we organiseren in ieder geval. Niet alleen de loterij (zie verderop in de Bijblijver voor meer informatie), maar ook het WK 2tegen2 en het Priva Schoolkorfbaltoernooi. Ook van die één-keer-per-jaar-activiteiten waar vrijwilligers voor nodig zijn. Dus geef je gewoon een keertje op om mee te helpen. En is mei te druk voor je, dan wacht er in juni het NK veldkorfbal. Ik blijf het herhalen, het wordt alleen een mooi feest als iedereen meehelpt. Er zijn nog wat plekjes voor achter de bar, of voor op de parkeerplaats, of bij één van de andere mogelijkheden vrij. En voor de avond, we vieren het feestje met de winnaars van de finale(s), nodig dus al je vrienden en familie uit om dit te vieren. Vanaf een uur of 19.00 is de toegang gratis.

En dan de sport … laten we hopen om mooi weer deze en volgende maand. Laten we strijden voor die overwinningen, laten we de teams aanmoedigen om er in de tweede helft van de veldcompetitie alles uit te halen wat er in zit, zodat we kunnen afsluiten met een mooi resultaat en misschien wel een grote kampioenenhuldiging op 29 juni,  de week na het NK, wanneer we de einddag vieren. In het bijzonder Valto 2 dat nog alle kans heeft op het kampioenschap in de reserve eerste klasse en Valto 1 dat nog alle kans heeft op behoud in de overgangsklasse, evenals Valto A1. Support thuis, maar ook uit voor deze en andere teams is hard nodig. Ik reken op jullie komst!

Oja, de titel. Het slaat natuurlijk alleen maar op mezelf. De laatste tijd dan. Er speelt veel en ik ben niet altijd overal de snelste in. Of heeft het toch met de leeftijd te maken? Wel grappig dat de betekenis van elfendertigst voortkomt uit de oorspronkelijke verwijzing naar moeizame besluitvorming in Friesland, met zijn elf steden en dertig grietenijen. Die lijkt overigens achterhaald te zijn door een andere verklaring die gaat over een weefkam met 11 + 30 gangen, met per gang 100 draden. Er moest dus uiterst secuur en precies gewerkt worden en daar is tijd voor nodig, dus langzaam met een reden, voor het beste resultaat. Ik hou het maar op het laatste. Laten we dus maar secuur en precies de nieuwe week beginnen. Een mooie 6 mei gewenst. Drie keer raden hoe oud ik ben geworden 😉

Namens het bestuur,
Jan Jaap Elenbaas

Afgelopen weekend was er eentje in de categorie: die wil je vaker zien. Prachtig weer, mooie en spannende wedstrijden en veel punten voor Valto ploegen. Ik zag in ieder geval de C1, B1, A1, het derde, tweede en eerste winnen. En verder het overgrote deel van de andere teams, maar helaas die niet allemaal gezien. Gelukkig wel de eerste échte wedstrijd van de F4, dat tegen DES F1 liet zien al aardig wat stappen te hebben gemaakt in de oefenwedstrijden.

De maandag er voor hadden we een algemene ledenvergadering, de voorjaarseditie. Met daarin een update over van alles dat gedurende het seizoen loopt en een kleine vooruitblik naar volgend seizoen en soms nog iets verder. Zo vertelde Marije over de acties die zijn geweest, nog lopen en gaan starten. Hiermee halen we jaarlijks een mooie bijdrage op en all vrijwilligers die zich daarvoor inzetten, wil ik hierbij nogmaals ontzettend bedanken! We komen ook steeds meer in de media, op verschillende gebieden, iets dat we blijven volhouden. Bart vervolgde met enkele nieuwtjes namens de TC. Zoals de komst van Erna als nieuwe trainer van de A1, die zij samen met Marcel onder haar hoede neemt. En de verlenging van Eric en Leon die nog een jaar doorgaan met de Valto-selectie. Daarnaast goed nieuws van het scheidsrechtersfront, want Max heeft (inmiddels afgelopen zaterdag) zijn examen gehad voor het bondsscheidsrechterschap. En geslaagd, dus van harte! Tenslotte gaan we ook weer trainers opleiden, zowel KT2 als KT3.

Daarna was het de beurt aan Max zelf, voorzitter van het jeugdbestuur, om een tipje van de sluier op te lichten over wat ze allemaal hebben gedaan in de twee sessies die ze bij elkaar waren. Naast het eten van pannenkoeken, was dat vooral nadenken en discussiëren over de vereniging, hoe het nu is en wat de toekomst zou moeten brengen. De eerste keer hebben we daar als bestuur bijgezeten en dat hebben we weer als bijzonder fijn ervaren. Er leeft veel bij de jeugd en door bij een groepje aan te sluiten kregen we dat ook goed mee. Het leuke was dat er uit ieder team iemand was. Tijdens de ALV hebben we één onderdeel van de sessies ook gedaan, namelijk de stellingen. De soms pittige keuzes moesten nu ook door de zaal worden genomen en die keuzes kwamen niet altijd overeen met wat de jeugd vond!

De overige mededelingen namens het bestuur waren voor mijn rekening. Ik heb daarbij een update gegeven over het komende NK veldkorfbal. We zijn druk bezig om daar een feestje van te maken, maar dat kan nog altijd niet zonder hulp van al onze vrijwilligers, waaronder ouders. Het doet me dan ook goed om te zien dat er al heel veel mensen hebben aangegeven mee te willen helpen, zowel leden, als vrienden, als familie. Dat gaat dus de goede kant op! Verder hebben we de enquête ontvangen met vragen over het sportpark en de parkeerproblematiek. Deze zullen we invullen en we gaan het gesprek aan met de mensen van het onderzoek. Hopelijk komt er nu dan ook schot in de zaak, iets waarvan we jullie op de hoogte zullen houden. Tijdens de winterperiode zijn er weer veel klussen gedaan in de Villa, met resultaat! We hebben het klusteam bijzonder bedankt voor al hun werk en een aandenken gemaakt in de vorm van een collage. Die krijgt een mooi plekje.

Wat betreft de accommodatie en het gebruik er van, hebben we aangegeven meer aandacht te willen besteden aan het thema jeugd en alcohol. Tijdens de Ziggo Dome Afterparty werd duidelijk dat we daar echt scherp op mogen zijn en daar hoort nog altijd een stukje bewustwording bij, iets waar we mee bezig blijven. Net als dat andere thema overigens, het roken op het sportcomplex. Na de vragen van leden en ouders van leden, de landelijke trend en de enquête die we hebben gehouden, hebben we besloten het terrein rookvrij te maken. We gaan daarvoor een plek vinden voor de rokers buiten de hekken, want we willen niet dat er voor de toegang wordt gerookt. Wel gaan we al aankondigen en willen we het NK gebruiken om het rookvrije sportcomplex aan te kondigen. Op die dag moeten we namelijk wel en het lijkt ons een prima startschot.

Als voorlaatste mededeling was er de contributieverhoging. De sporthaltarieven worden nog altijd hoger, om zo meer gelijkheid in het Westland te krijgen. Met de vijfde verhoging op rij komen we al behoorlijk in de buurt en was de ALV van mening dat we ook nu de contributie weer mogen verhogen, zoals we dat de afgelopen jaren steeds om het jaar hebben gedaan. En die stemming bracht ons bij het laatste nieuwtje. Of beter gezegd, nieuwtjes. Want er zijn wat aankomende verschuivingen binnen het bestuur. We gaan het helemaal anders doen! Marije heeft aangegeven om na een volle termijn van 3 jaar haar functie Marketing en PR terug te geven. Ze krijgt het steeds drukker met werk en gaat mogelijk nog naar het buitenland komend jaar, dus is het lastig te combineren. Uiteraard bedanken we Marije voor haar werk en zullen dat op gepaste manier doen tijdens de volgende ALV, wanneer ze afscheid neemt. De lege plek binnen het bestuur zal niet leeg blijven, want Bart heeft aangegeven die functie beter te kunnen vervullen gezien zijn verhuizing en beschikbare tijd. Hij heeft een achtergrond in marketing/communicatie en dus een uitgelezen kans zijn bestuursfunctie op die manier voort te zetten na zijn rol als voorzitter TC. Ook deze vacante positie zal niet leeg blijven, want ook ik ben toe aan iets nieuws. Dat had ik min of meer al bedacht, maar dan voor volgend jaar wanneer mijn tweede termijn afloopt. Echter door de huidige ontwikkelingen binnen het bestuur zie ik mijn kans om het een jaartje eerder te doen en heb erg veel zin in de nieuwe rol van voorzitter TC. Ik blijf daarmee overigens wel binnen het bestuur actief, dus helemaal weg ben ik niet. Al met al zijn we dus op zoek naar een nieuwe voorzitter voor de geweldige club die Valto is. De zoektocht is inmiddels gestart en we hopen jullie daar binnenkort meer over te kunnen berichten. Helemaal anders wordt het dus niet, maar er gaat wel een en ander veranderen. En zoals ik wel vaker schrijf, verandering is niet verkeerd. Dus ook dit voelt goed.

Tenslotte was het de tijd voor de jubilarissen om in het zonnetje te worden gezet. En dat waren er veel deze avond. Bij elkaar 310 jaar korfbalervaring! Er waren 4 leden 40 jaar lid en 6 leden 25 jaar lid. Van harte met deze mijlpaal in jullie korfbalcarrière. En na de rondvraag eindigde ook deze ALV weer met een drankje aan de bar, wat napraten en het verhaal van Ria en haar bootje waarmee ze 25 jaar geleden voor het eerst het kanaal overstak om te kunnen korfballen.

Wil je meer van dit soort verhalen horen, kom dan naar de volgende ALV, in oktober. Ik hoop je daar te zien, voor nu een fijne vakantie gewenst, geniet er van!

Namens het bestuur,
Jan Jaap Elenbaas

Vrijdagochtend, drukte in huis, iedereen uit bed, aankleden, ontbijten en naar school of werk. Het begin van een normale laatste werkdag van de week … althans bij een normaal weekend. Dit keer was het echter anders dan normaal. Het begin was wel hetzelfde, maar al snel zou de dag anders verlopen dan andere dagen.

Na even op kantoor gewerkt te hebben, begon de reis naar Alkmaar om daar een scorebord op te halen. Dat vergt wellicht wat uitleg. Een lang gekoesterde wens van de club is om ook op veld 2 een digitaal scorebord te hebben. Dit scorebord zou kunnen worden bekostigd door iets dat het aangename met het nuttige zou combineren, namelijk een heerlijk etentje bij eetcafé De Witte op dinsdagavond met een groot deel van de vereniging. Bijna 100 leden, partners van leden en vrienden van Valto hadden gehoor gegeven aan de oproep om voor een vaste prijs heerlijk te eten bij best bezochte restaurant van De Lier. De opbrengst zou gaan en is ook gegaan naar het nieuwe scorebord dat ik dus mocht ophalen bij de leverancier en ook maar nét in de auto paste. Iedereen die heeft meegedaan aan deze smakelijke actie wordt bijzonder bedankt!

Op naar het verkleedklerenbedrijf om de outfit voor het trainingsweekend op te halen en daarna door te rijden naar een klant om vervolgens weer naar De Lier te rijden voor de eerste schoonmaak van het veldseizoen. Dit was hard nodig ook, want er was flink geklust en dus voegde de ouders van de D1 en de D2 zich samen om deze klus naar behoren te klaren. Niet snel daarna reed ik samen met Martijn naar Leersum. Bekende plaats, bekende route. Vooral het laatste stukje in het pikke donker.

Eenmaal aangekomen en even rustig de kat uit de boom kijkend, werd ik pardoes naar voren geroepen bij een terechtstelling die zich voltrok met rechter André aan de ene kant en twee niet nader te noemen delinquenten van vorig jaar aan de andere kant. Wat ik me er nog van kan herinneren is dat het een geweldig onthaal was, een warm welkom dat ieder jaar in het programma lijkt te zitten, maar wat ook ieder jaar weer overweldigend is. Een teken dat het nog prima is om mee te gaan en ik hoop dan ook volgend jaar weer van de partij te zijn.

Niet veel later was er de bekende ‘ontgroening’, waarbij de nieuwelingen leuke opdrachten moeten uitvoeren. Dit jaar was het thema blijkbaar ‘gezond’ en waren de bananen niet aan te slepen. Net als andere jaren was het voor iedereen in het begin nog wat aftasten, maar als snel was de sfeer zoals ik hem ken van deze weekenden weer helemaal terug. Het leuke aan het trainingsweekend is, is dat het een leuk, gemêleerd gezelschap is van jong en oud, spelend en niet-spelend.

Het gevolg was een feestavond tot in de vroege uurtjes, waarna iedereen in een diepe slaap geraakte, tot …de wekker ging. Die wekte eigenlijk iedereen, behalve degene voor wie hij bedoeld was, ondergetekende. Ik had er even niet aan gedacht om de wekker uit te zetten en had hem als één van weinigen niet door. Excuses aan mijn mede-trainingsweekend-gangers zijn op hun plaats, het zal niet weer geburen, echt. Maar goed, het ontbijt was lekker en nadat ook de vroege wandelaars zich weer bij de uitslapers hadden gevoegd kon het voorbereiden op de bootcamp beginnen.

Er was namelijk een flitsend duo ingehuurd om ons een potje te vermaken en gezien de feestavond ervoor was dit wel een dingetje voor sommigen. Iedereen gaf 100% en kan er weer even tegenaan als het gaat om burpees, opdrukken, sprinten en nog meer taken die volbracht moesten worden. Na deze noeste arbeid kon er uitgerust worden, werd er een voetbalwedstrijdje gekeken of een kaartje gelegd. Het klaverjassen was bij mij inmiddels redelijk weggezakt, getuigde de monsterzege van Thom en Lingen en dat kwam ons (Mark en JJ) duur te staan. Ik ben blij dat mijn tanden er nog in zitten zeg maar.

Gelukkig was er een lekkere douche en een BBQ maaltijd, waarbij de keukenhelden zich van hun beste kant lieten zien. Wat een smaaksensatie, met liefde bereid. Iets later was daar het moment van even rust. Even op een groot bed, op drie schermen livestreams bekijken, wat je bent korfballer of niet … De één was die van Fortuna tegen TOP voor een plek in de Korfballeague finale, welke verrassend en toch ook weer niet werd gewonnen door de club uit Delft. Hetzelfde ticket voor een plaats in de finale was de inzet bij de wedstrijd van LDODK en PKC, waarbij de eerstgenoemde het de laatstgenoemde wel lastig maakte, maar daarmee de Papendrechters niet van de overwinning konden houden. De KL finale is dus bekend! Wij gaan er ook weer naar toe, wil je mee? Bestel dan je kaarten in onze shop. Het belooft weer een mooie wedstrijd te worden. En bestel ook meteen je kaartje voor het feestje na afloop. Hét ideale moment om nog wat kampherinneringen op te halen. Tenslotte was er de wedstrijd van KKC dat streed tegen degradatie, maar waar Tempo er een derde wedstrijd wist uit te slepen. Dat wordt dus nog even spannend!

De middag was overgegaan in de avond dus ook verdween het lekkere zonnetje, die toch nog even was komen kijken achter de bomen vandaan. Het was tijd geworden voor de ouderwetse bonte avond, met als thema: Wild Wild West. En daar had iedereen weer gehoor aan gegeven. De ene na de andere creatieve creatie kwam voorbij. Met als hoogtepunt de Tequila’s inclusief zout en limoen. Een dikke 10 voor het concept én de uitvoering. Ook de aankleding van de zaal was weer prima voor elkaar, samen met DJ Lingen en MC Dennis én de enthousiaste menigte op de dansvloer, zorgde dit voor weer een hoogtepunt van het weekend. Zoals gebruikelijk werd er gefeest tot in de late uurtjes, waarbij de dames van de A2 zich weer niet lieten kennen en net als vorig jaar het licht uitdeden.

De volgende dag bleek een prachtige dag te zijn met volop zon waarin de slaperige koppies van de kampgangers rustig in wakker konden worden. Dat was ook wel nodig, omdat er op hoogte geacteerd ging worden deze middag. Niet iedereen zag er even fit uit, net als ik overigens, het is de prijs van gezelligheid. Helaas voor mij, met pijn in het hart, moest ik voortijdig afscheid nemen. Er wachtten nog wat andere bezigheden op mij en daardoor moest ik vervroegd weg. Lastige keuze, volgend jaar beter plannen maar, want je wilt het gewoon niet missen. Ik hoop dat iedereen een hele fijne middag heeft gehad en voor de meeste ook meteen de afsluiting van het wederom legendarische weekend. Het weekend waarin Kevin weer even terugkeerde met een onverwacht bezoek, waarin Ozzie Wouter zich weer bij Valto voegde, waarin Romy en Judith echt zó mega goud bleken, waarin de rookmachine goed bleek te werken, waarin telefoons kwijtraken en weer opduiken, waarin best goede discussies gevoerd kunnen worden en waardoor weer is gebleken dat Valto écht een gave club is met hele leuke mensen. Jullie worden dan ook heel erg bedankt voor weer een paar onvergetelijke dagen!

Nog even over die prijs van gezelligheid. Oké, een kaartje voor het trainingsweekend kost wat, de drankjes zijn niet gratis en er wordt hier en daar wat gehuurd. Maar laten we heel eerlijk zijn … de waarde die het heeft is veel groter. Eigenlijk niet uit te drukken in geld. Hij is gewoon onbetaalbaar.

Maandag weer aan de bak, bestuursvergadering, de week er na de voorjaarsvergadering. Ook dát is zo’n moment waarop ik jullie graag weer zie.

Namens het bestuur,
Jan Jaap Elenbaas

Een kampioenschap is nooit hetzelfde. Of toch wel? Afgelopen zaterdag was het voor de tweede keer in de geschiedenis dat de overgangsklasse bereikt kon worden, maar voor het eerst in de zaal. Was er twee jaar geleden een allesbeslissende wedstrijd nodig, nu hadden we zo’n 3 matchpoints na een ijzersterke reeks louter overwinningen. Een kleine dip bleek gelukkig een korte dip en nadat Valto zich vorige week had herpakt, volgde nu de mogelijkheid om het af te ronden.

Wederom was het een wedstrijd niet op eigen terrein, wederom een bus vol supporters en wederom kleurde de zijkant oranje. Ook nu weer draaide diverse WhatsApp groepen overuren, waarbij ik Vera en Martin in het bijzonder bedank voor het geregel, maar daarbij de andere mensen achter de schermen niet tekort wil doen. Het is toch mooi dat dit weer een collectief gebeuren was, met z’n allen. Bedankt dat jullie dit soort bijzondere momenten mogelijk maken.

Ook al wil je dat iedereen er bij is, dat lukt toch niet altijd en dus wilden we net als toen een livestream opzetten. Met wat kunst en vliegwerk lukte dat ook en zo kon het andere deel van Valto toch meegenieten van de wedstrijd. Een wedstrijd die net als toen begon met spanning, maar die nu verliep zoals vele wedstrijden, met overmacht in de tweede helft werd de overwinning binnen gehengeld. Dat voelt misschien anders, voor de spelers, voor de staf, voor het publiek. Het lijkt misschien makkelijk, simpel, maar daar durf ik wel wat nuance in aan te brengen. Als je er iedere week zó staat en zó wint, met maar één dipje, dan doe je het gewoon heel goed. Dan win je net als vorig zaalseizoen niet alleen twee keer van de kampioen, maar bén je die kampioen. En daar mag je blij mee zijn, daar mag je trots op zijn en dat zijn we dan ook! Het is een nieuwe mijlpaal voor Valto, waarbij het weer is gelukt een stapje te zetten. Stapjes die we vanaf 1999 hebben gezet, ik herhaal het nog maar eens, die laatste wedstrijd op het oude veld. Vanaf dat moment iedere paar jaar een promotie.

Het feestje in de Villa was weer heel herkenbaar. Valto 2 deed lekker mee, niet alleen omdat ook zij deel uitmaken van de selectie en dus ook deel zijn van het succes, maar ook omdat zij hun voorlaatste wedstrijd hebben gewonnen en daarmee vertrouwen tanken voor het vervolg van de competities. Het ontvangst bij de Villa was geweldig, de huldiging super en de avond lang en fantastisch. Nu ik zelf weer speel, kon ik er niet direct bij zijn en heb dat deel dus van videobeelden en overlevering meegekregen. Mooi om te zien dat diverse andere teams zich in de Villa hadden verzameld en ook Valto 9 sloot nog even aan. Overigens ook om de mooie 3e plaats dit seizoen te vieren!

In al het feestgedruis van dit weekend, moeten we ook niet vergeten dat er een potgrondactie loopt. We houden de mogelijkheid om je tuin te voorzien van degelijke kwaliteitsproducten nog even open. Maar wees er snel bij, vrijdag en zaterdag staat de bezorging gepland. En dan het scorebord diner niet te vergeten, gezellig met de hele club eten in De Witte. Daarna het trainingsweekend, de AdFysio Giga Kangoeroedag, de Ziggo Dome finale met aansluitend een feestje. We gaan het zaalseizoen afsluiten en openen het tweede deel van het veldseizoen. Laat zie zon maar komen. Groeien de plantjes in de potgrond ook weer goed van.

Ik ga nog even de beelden van zaterdag terugkijken. Nagenieten kan niet lang genoeg duren.

Namens het bestuur,
Jan Jaap Elenbaas

Het zal niemand ontgaan zijn, één stap buiten de deur dit weekend en de kans was groot dat je werd weggeblazen voor de harde wind, soms stormachtig. Op dat soort momenten ben ik altijd maar wát blij dat we een zaalseizoen hebben. Droog en vooral zonder windvlagen, wat er voor zorgt dat de scores meestal niet lager, maar juist hoger zijn. Het spel is sneller en explosiever, of misschien lijkt dat zo. Desondanks kijk ik toch ook wel weer uit naar de tweede helft van de veldcompetitie. Buiten, zonnetje, frisse lucht, eigen kantine en de gezelligheid die daarbij hoort. Nog even geduld, over een kleine maand is het zover.

Eerst het zaalseizoen maar afmaken. Ook daar toch soms wat wind te bekennen. Tegenwind wel te verstaan. Het zit niet altijd mee. Afgelopen zaterdag stond een aantal wedstrijden op mijn menu, te beginnen met de B2 die knap stand hield tegen Twist B1. In de heenwedstrijd werd er nog dik verloren, zaterdag was het de B2 die een goed opgebouwde voorsprong niet meer uit handen gaf. Helaas moest de A2 haar meerdere erkennen in koploper ALO A1 in de wedstrijd die volgde. Flinke tegenwind dus.

Ook voor Valto 8 dat daarna mocht aantreden en die ik vanaf de kant en vanuit het veld heb mogen zien spelen. Een invalbeurt om even warm te draaien voor mijn eigen wedstrijd zeg maar. Nou, dat vond mijn geest prima, alleen het lichaam liet zondagochtend weten daar niet heel erg van gediend te zijn. Hoewel het gedurende de dag wel weer beter ging. Het zal de gewenning wel zijn, ik blijf dus zeker beschikbaar voor een invalbeurtje, mocht het nodig zijn en uitkomen. Overigens werd ook hier tegen de koploper niet gewonnen, helaas.

Valto 9 won daarentegen wel, waar bij KCC nog werd verloren, was het nu vooral onze doelpuntenproductie die op peil bleef. Na een matige start zien we zeker progressie en als we zo blijven spelen is in al het positivisme een derde plaats zeker haalbaar. Die plek 3 was een plaag voor onze nummer 1 zaterdag, mijn laatste wedstrijd van de dag was die van het eerste in Zaandam. Na een korte douche en een klein uurtje rijden zat ik tussen nog een aantal meegereisde fanatieke supporters op de tribune. Na een aardige eerste helft mét voorsprong waren er twee zekerheidjes: Valto 1 gaat wel winnen, maar zou geen kampioen worden die dag. Excelsior deed namelijk wat in lijn der verwachting lag en wist te winnen van Rapid. Zoveel was in de rust duidelijk geworden. Hoe anders was het voor ons vlaggenschip. Geen wind in de zeilen, maar fors tegen. Het was niet Valto wint, maar Valto wind. Van voren zeg maar. We verliezen jammerlijk van ZKV, een beetje van onszelf, zeker niet van de scheidsrechter. Ik herhaal: niet.

Een volle dag was het dus. Volgende week nog nét iets voller, wanneer onze oudste eindelijk (volgens haar) weer mag spelen na vier weken rust en ook onze jongste het veld mag betreden voor zijn eerste wedstrijd. Een oefenwedstrijdje op weg naar het veld, waar het echte werk begint. Ik hoop dat hij niet net zo zenuwachtig is als ik. Ik houd jullie op de hoogte. Ga nu overigens ook de dilemma’s meemaken, want ze spelen tegelijkertijd. Keuzes, keuzes, keuzes. Maar wel heel leuk. Dank aan Erik voor de coördinatie tot nu toe en ook aan Romeo en Koert die coach willen zijn van deze prachtige nieuwe aanwinst, de F4!

Was dat het dan? Nee, toch niet. Ik schrijf ongeveer iedere week wel wat er allemaal aan zit te komen qua acties en evenementen. Jullie kunnen dat allemaal terugvinden op de website onder Actueel > Agenda. Deze week toch een drietal even uitlichten. De lopende acties. Belangrijk voor onze club en we doen het op zo’n manier dat er een WIN-WIN in zit.

Te beginnen bij de potgrond. Al best wat zakken verkocht via de webshop (voel het gemak), maar het kan nog meer (wij houden er een leuk zakcentje aan over) en het beste moet nog komen (je hoeft niet te sjouwen en je hebt waarschijnlijk toch potgrond of tuinaarde nodig, want de lente komt er aan). Dan het Scorebord Diner. Wederom zeer gemakkelijk te bestellen via de webshop (wij maken het leuker én makkelijker) en geef toe, je wilde toch binnenkort nog een keer uit eten (met je partner, vrienden of zoals wij met heel Valto 9) en het is eten en drinken voor een vaste prijs (maar dus ook een scorebord voor veld 2 als resultaat). Tenslotte het project BANKIE, ook hier weer zeer gemakkelijk via de webshop te regelen (vanaf je luie bankie) en als genoeg mensen een bankje doneren via deze weg, is er zometeen plek zat langs de kant van ons veld om te supporten (iedereen een fijne zitplaats).

Laten we met elkaar voor zorgen voor de wind in de rug, want zoals een wijs mens ooit zei: “Zonder wind kan de molen niet draaien”. En tot slot even over zaterdag, het wordt weliswaar geen kampioenswedstrijd voor Valto 1, maar jullie steun is zeker gewenst. De wind zal uit een andere hoek moeten waaien en jullie kunnen daarbij helpen. Dus tot zaterdag!

Namens het bestuur,
Jan Jaap Elenbaas

Inmiddels niet meer weg te denken uit de wedstrijden van Valto A1, 2 en 1. De time-out. Even een minuutje de koppen bij elkaar. Even op adem komen. Even scherp worden of scherp blijven. Het kan een positief effect hebben. De omslag van niet lekker lopen, naar wel lekker lopen. Afgelopen zaterdag mocht het bij de A1 niet baten, maar bij Valto 2 en 1 ging het lekker. Vier punten in de spreekwoordelijke tas, dat is even geleden.

Of we hem nu nodig hebben of niet, alle teams krijgen een time-out. Voor de meeste teams begint deze komend weekend al en duurt hij twee weken. Valto 6, C4 en D4 mogen nog wel even aan de bak zaterdag, maar het weekend daarna zijn ook zij vrij van competitie. Het kan zijn dat je een warm oord opzoekt, juist de sneeuw in gaat of je onderdompelt in het carnavalsfeest. Wat je ook gaat doen, zorgt dat je het leuk hebt, doe voorzichtig en rust een beetje uit. Zo kun je er weer fris tegenaan op 9 maart.

Na deze time-out, kan iedereen weer door. Misschien wel op weg naar een kampioenschap, of weg van die vervelende laatste plaats, of nu wel eens meer dan een bepaald aantal doelpunten scoren. Het is altijd goed om doelen te stellen, welke deze ook zijn. Het geeft richting aan waar je naar toe gaat en je kunt bedenken hoe je er gaat komen. Mocht je kampioen worden of op het veld al zijn geworden, dan kun je je met je team opgeven voor de kampioenenparade op het bordes van de Ziggo Dome. Hoe gaaf is dat, voor een vol plein met toeschouwers staan die de Korfbal Leaguefinale komen kijken. Daarna mogen jullie dan natuurlijk ook naar binnen om de juniorenfinale en de grote finale van het Nederlands Kampioenschap te bekijken. Tickets zijn te koop in de webshop en uiteraard ook weer in combinatie met de bus.

Over kampioenen gesproken, voor Valto 1 is het nog niet zover. Hoewel sommigen al denken dat we er zijn, moeten er echt nog wel een paar wedstrijden gewonnen worden, zoals uit tegen ZKV na de time-out en daarna thuis tegen Excelsior. Als we winnen bij ZKV, dan heb ik via een rekenwonder begrepen dat we kampioen kunnen worden, als we die week er na winnen, of gelijk spelen, of verliezen met maximaal 11 verschil, of verliezen met 12 verschil en Excelsior er niet meer scoort dan 28. Ik heb het niet nagerekend, maar het zal kloppen. Mocht dat zover zijn, dan verwachten we natuurlijk iedereen die kan komen op en om de tribunes in de Vreeloohal.

Waar we zeker op kunnen rekenen is de deelname van Rick als scheidsrechter tijdens het WK van onder 19 in Leeuwarden dit jaar. Een mooie erkenning voor hem en een leuke reden om eens naar Friesland te rijden om daar te gaan kijken. Het WK wordt gespeeld van 19 tot en met 21 april.

Tenslotte, ik zeg het vaker, zijn er veel activiteiten de komende maanden. Zorg dat je weet wanneer ze zijn en of je mee wilt doen of niet. Zo had je je tot en met zondag op kunnen geven voor het trainingsweekend. Mocht je toch nog een dagje of nachtje willen komen, neem dan even contact op met Arco. Wellicht kan er iets geregeld worden. Wil je nog mee op het Melior Jeugdweekend? Er zijn nog twee plekjes vrij voor een super gaaf weekend in mei. En wil je iets goeds doen voor de club, help dan mee tijdens de AdFysio Giga Kangoeroedag, het Priva Schoolkorfbaltoernooi, het WK 2-tegen-2 en/of als kers op de taart het NK veldkorfbal op 22 juni aanstaande! Een inschrijfformulier voor vrijwilligers is te vinden op https://ckv-valto.nl/nk-veldkorfbal/.

Alvast een hele fijne time-out gewenst!

Namens het bestuur,
Jan Jaap Elenbaas